Groene Heeren Wissel 18, van Delfshaven naar Delft

Soms vraag je je af wat het nut is van het een maar ook het ander. De een heeft succes met een baan en een goed idee. De ander heeft een goed idee en geen baan. Weer een ander ontbeert beiden en zo heb je ook nog onderlinge combinaties. Aan het eind van de dag drinken sommigen toch gewoon bier terwijl anderen thee drinken. Naarstig op zoek naar de goede mix zijn de HH al jaren zoekende. Onderwijl doen zij indrukken op die hoe dan ook gedeeld moeten worden. Dat doen wij ook zonder bezwaren onzerzijds. Bij de HH lijkt de combinatie van het grote niets hebben goed aan te slaan. Daarover later niets meer.
Voor vandaag was een speciale trainingssessie ingelast aangezien volgende week de Ardennen op ons wachten in de minst erotische zin van het woord. Hiertoe aangespoord door fijne omstandigheden was rond 11 uur het moment van samenkomst bepaald. Dat was bepaald geen toeval dat de HH elkaar derhalve rond dit tijdstip aldaar troffen.
De route zou voeren van Delfshaven naar Delft. Natuurlijk valt er wat af te dingen op deze keuze. Waarom niet andersom, waarom de kuip niet betrokken in het geheel. Maar dat voert niet tot betere keuzes kunnen de HH u vertellen.
Daarom vandaag deze, die voor de zekerheid vergezeld werd door een gpx controle bestand.
Wist u dat voordat Delft gebruik kon maken van de NS men zelf een haven(tje) wenste te openen aan de Maas? Aldus geschiedde en zie daar: Delfshaven.
Een extra oplettendheid vandaag: de HH wensten zich vooral te concentreren op korte rokjes dag. Dat hebben wij geweten.
HH wenste Delfshaven mooi in beeld te brengen en zie alhier het resultaat.  Niemand valt u lastig.
Daarom langs het water de voortzetting gedaan. Langs bekende 010 taferelen, al dan niet cultureel erfgoed, werd dan Overschie bereikt. Niet iedereen houdt zich aldaar aan de verplichte verf ronde maar zo te zien blijven nare gevolgen achterwege. Overschie kent hoogtepunten  maar de HH natuurlijk ook. Een rondje rond de kerk is altijd leuk. Wat men bij net NS personeel hier tegen kan hebben is de HH wederom niet duidelijk geworden. Zo kon het gebeuren dat wij de plek reeds verlaten hadden zonder brood maaltijd.
Een improvisatie onderweg deed ons al snel dit oude zeer vergeten. Wat een lekkere broodjes zeg.
Na elkaar in pluriforme wijze geholpen te hebben met het opstaan vervolgden wij naar Zweth en daarna naar De Zweth. Hoe subtiel dan ook, niet iedereen weet dit. Kom daar maar eens om in Winschoten.
Vanuit deze enclaves met verhoogde stoep, waar niet voortdurend op gewandeld mocht worden, werd de gang er niet in gezet richting Delft. Dat was ook niet nodig aangezien de tijd onze vriend was en mede zich aan onze zijde bevond. Oversteken was de hele tijd uit den boze. Maar dankzij heldhaftig ingrijpen werd dan toch genoemde en bedoelde overzijde bereikt. Zodoende was de oude kruit opslag een indruk, waar wij dan uitvoerig omheen moesten gaan, maar de KAT brouwerij echt nog dicht. Gemiste kans zeggen de HH in een dergelijke situatie.
Hoewel men de hoogbouw wil afremmen zagen wij dat niet in die mate in de praktijk. Maar wellicht sluit het ene het andere uit. En wat te zeggen van de macht van de grote graaiers.
Over Europa willen de HH het in dit verband niet hebben, wel willen wij erop wijzen dat May dan toch de hele mei maand zal volmaken. Hulde hiervoor.
In Delft aangekomen hielpen wij elkaar bij het oversteken en wist HF iets over hofjes. Verder lezen biedt geen duidelijkheid naar is wel reuze amusant. Blijkbaar was hier sprake van in het verleden maar dan toch wel lang geleden. Niettemin waren de resultaten veelbelovend, maar veelal voor hen die alleen staan.
Langs slinkse wegen en vage herinneringen ontkwamen wij ter nauwer nood aan hofje een of verdraaid wist HF er nog een. Die ging al lastiger maar vooruit wij keuren het goed.
Een eerste drank nuttigden wij bij en onder een plataan. Vraag niet hoe het kan maar gaat het zelf zien.
U denkt warempel dat de wandeling tot in Viva la France heeft gebracht.
Daarna via de markt met weer niet tegen kunnen houden bruiloft kozen wij onze bestemming.
Waarom lukt het de HH alsmaar niet om op tijd erbij te zijn opdat wij hen kunnen behoeden voor later onheil. Punt van aandacht. Ook luid schreeuwen van " doe het niet "  bracht de ongelukkigen niet op andere gedachten. Gemiste kans derhalve.
Omdat wij geen reclame maakten vermelden wij slechts dat wij erg nabij ons Moeke plaatsnamen maar dan weer niet precies aldaar. Meer op de hoek zullen we maar zeggen.
Bieren werden aangereikt maar ook 8 stuks doe maar wat.
Nadat laven geschiedenis was kon naar huis en wat denk je? Ruim op tijd.
Tja waar zouden we zijn zonder de trein. Wij mochten nagenoeg direct instappen en ondanks rust kwamen wij dan toch in Blaak waar HH ervandoor ging en HF, altijd zijn eigen plan trekkend, gewoon bleef staan. Overigens kunt u a.s. dinsdag beter nadenken over alternatief vervoer, tenzij u geen baan heeft die richting geeft.
Woensdag wordt het dan de Ardennen. Wij hopen oprecht dat men aldaar op ons heeft gerekend.
Goed weekend.

Groene Heeren Wissels 17: zeg je spreken is zilver, zeg dan ook Schoonhoven

Ja, dat was nog eens wat vorige week in en bij Sittard. Maar stoppen na een hoogtepunt doen de HH niet. Anders was deze week nooit wandelingnummer 517 aan de beurt gekomen. U begrijpt het al: het edele wandelen werd niet overgeslagen en was voor HH aanleiding om in overleg met www.wandelen123.nl een route uit te stippelen in de buurt van Schoonhoven en wel met de volgende nummers 80,82,80(een andere 80),79,77,76,75,74,70,72,70,64,65,67,68,19,14,15,16,83 en dan weer de eerste 80.

Om het beginpunt te bereiken kwam, zag en vervoerde HF beide HH en de door HH aan HF overhandigde 50 jaar PinkpopOor naar voornoemde stad. Geen onbekende dus overlap zou gaan plaatsvinden, maar ook geheel nieuwe stukken stonden op het menu. De routeplanning adviseerde als startpunt het Lopikerplein 45. Om niet helemaal aan het verwachtingspatroon te voldoen, parkeerde HF de auto in de Kerkstraat om vanaf daar het startpunt op te zoeken. Ook werd na kort overleg besloten om de wandeling tegendraads te doen. Eventuele duistere sujetten wilden we hiermee op een dwaalspoor  brengen. Uiteraard schoenengedoe. Maar daarna dan goedgemutst op pad richting nummer 80 de eerste.

Bij de geldautomaat speelde in de auto van een geldopnemer een duidelijk hoorbaar opdringerig deuntje. Verder marcheren was dus het devies. En daar was in al haar glorie de kerk, die haar naam aan de Kerkstraat heeft gegeven. Op het plein tussen de Oude en de Haven kwamen dingen weer bekend voor en na de winkelstaart uit te zijn gelopen stuitten we op nummer 80. Vanaf dat moment deden zich nog niet door de HH ontgonnen plekken voor. Wat dacht u van een fabriek waar melk wordt gemaakt. Algemeen wordt aangenomen, dat de koeien in het algemeen dat fabriceren, maar de nijverheid in Schoonhoven heeft blijkbaar het procedé bestudeerd, afgekeken en tot industrie getransformeerd. Prachtig. De Grote Gracht doet waarachtig haar naam eer aan en is samen met de begroeiing een prachtig geheel. Aan de Nieuwe Singel in de bocht bij de atletiekbaan staat ons inziens een pand, waar men goed in de gaten kan houden wat er zoal aan en voorbij komt. We waren aardig op weg en toevallig heet de straat Opweg. Na een kort afscheid kwamen de Opweg en de HH weer samen. HH wist nog te memoreren, dat daar ergens een sterrenbegluurkoepel moet staan. Waar deze ook staat, het heeft  zich aan ons zicht onttrokken, maar bestaat wel degelijk. De teleurstelling van niet zien, werd ruimschoots gecompenseerd door een drietal straatziteenden.

Alsof deze het stoïcijns zijn hebben uitgevonden blijven deze ook zitten als er auto's, fietsers, voetgangers of iets iets dergelijks of combinaties daarvan voorbij gaan. Een lokale voorbijfietsmevrouw stelde het niet op prijs, dat HH met de dieren in gesprek ging. Na het van paars/lila voorziene huis met veel huisraad en andere dingen op het erf, mochten we genieten van een pand, wat in betere tijden benut werd en nu werkeloos is. Na een man, die zijn oprit van klinkers aan het maaien was, boerderij Levensvreugd, moedereend met veel kroost en nog wat andere wetenswaardigheden verlieten we de Opweg en kwamen op de Kadijk. Merkwaardig genoeg kwam deze dus niet na de Elweg. Maar de HHpret drukte dat niet. Op Het Eiland heeft iemand een standbeeld opgericht voor Bokito. Of het te doen gebruikelijk is, wellicht, maar in het fietsgroepje kondigde een puberjongen bij een vijftal pubermeisjes aan, dat het wat ging vertellen.

Op een gegeven moment verlieten we de Kadijk om via de Bergvliet even later bij de Ringsloot linksaf de wal op te gaan. Vernielzuchtige lammeren en een acrobaatzwaan trokken onze aandacht. Eenmaal aangekomen bij de N207 deden zich een aantal ezels, schapen en kippen voor, die lekker buiten aan het eten en rondwandelen waren. Rondwandelen deden wij ook, maar dat eten stelden we nog even uit. Via de Opweg(oude bekende) naar de Molenlaan van Bergambacht gaan.

HH maakte daar HF opmerkzaam op twee kikkervrienden op een aanlegsteigertje. Schattig om te zien overigens. Daarnawas het tijd om wat capriolen van een bestelbus mee te maken. Deze maakte moeizaam rechtsomkeert. Die actie werd ruimschoots overtroffen door een vrachtwagen, die een silo vervoerde. Weifelend reed deze achter ons over de Molenlaan; stopte af en toe, reed dan weer een klein stukje verder als de HH hem weer gepasserd waren. Op de Hoofdstraat kwam de bestuurder er waarschijnlijk achter, dat hij letterlijk en figuurlijk  niet op de goede weg was. Ons doel was op dat moment het vinden van een lunchzitplaats in het centrum van Bergambacht en hebben de afloop van het avontuur van de vrachtwagen niet verder gevolgd. De zitplaats vonden we middels twee bankjes op de hoek Hoofdstraat/Pleinstraat. Een snoodaard bezette snel een der bankjes, maar de tweede was voor ons. Al smullend van lekkere broodjes en boterhammen kregen we leuk dorpsvermaak voorgeschoteld. Nog even wat drinken en weer op pad. Een Casteleijn als bakker; je moet haar maar verzinnen. Een kindje moest van haar moeder opa en oma bedanken voor het eitje en de boterham. aangezien we net hadden gegeten, kwam de ijskraam net wat te laat. Verderop hadden en hebben ze waarschijnlijk nog steeds binnen nog meer spullen.

Even leek het er op, dat de inzittenden van de auto met fietsen achterop dat wilde gaan checken. Toch maar niet. In een bepaalde straat, waar trillingen zijn, waarschuwen de bewoners, om ongelukken te voorkomen, weggebruikers om langzaam te rijden. Dat is nog eens aardig. Als je het treft, kan je aan de Dijklaan zwarte zwanen met een jong zien. de rest wat te zien valt, valt daarbij in het niet. Vlak voordat we onze eerste oversteekpont van de dag zouden gaan maken, werden we luidkeels en indringend toegesproken door een tweetal hondjes.

De kleinste daarvan heeft waarschijnlijk bij een circus gewerkt, gezien de manier waarop blaffen en op de achterpoten staan samenvielen. Zoals gezegd de veerpont. Het volgende doel was Groot-Ammers. Het ontvangstcomité aan de overzijde bestond uit twee paarden met jassen aan, waarvan een zich die ochtend was vergeten te wassen. Bij de buren van de boerderij uit 1643 hing een lammetje de verstopperik uit.

Vlak voor Groot-Ammers mochten we getuigen zijn van een of andere malloot, die waarschijnlijk dacht een teamgenoot te zijn van Max Verstappen en zwaar onverstandig over de benedendijk scheurde. Tijdens een vorige wandeling door Groot Ammers leidde over de Voorstraat, maar tot onze verrassing en blijdschap was nu hedt dijkpad achter de Voorstraat aan de beurt. Hierdoor waren we getuigen van levende vormen in de zin van een zwarte neef van The Killerrabbit, een kalkoen, een hangbuikzwijntje en nog veel meer loslopenden. Toen het ietsjes harder ging regenen en ook aan bleef werd het HH te veel en had sprake van gewenst vochtverlies. Lichtvoetig betrad hij daardoor de Gelkenes. Nog wat fraaie uitzichten en daar worden de contouren van Schoonhoven. Twee mannen met een zuidelijk accent vroegen ons de weg naar Polsbroek. We hebben maar niet gevraagd naar hun doel, maar wel werd hen duidelijk gemaakt, dat een oversteek met de pont enorm tijdbesparend zou werken. Twijfel straalde uit de ogen van de inmiddels ingelichte reizigers. Een opmaat voor onze tweede oversteek. Waarschijnlijk omdat het voor ons de 2e oversteek was, was deze vaart iets goedkoper. De lol was er niet minder om. De mevrouw met twee fotocamera's om haar nek was waarschijnlijk weggestuurd bij de trouwplechtigheid. De HH gingen er niet minder kordaat door richting horeca. De keuze viel op Eethuys De Waag. Voor gezelschappen groter dan 30 personen niet aan te raden, tenzij het terrasweer is. Voor ons plek zat. En een mooie keuze aan bier en bijpassende dingen. Bij de 2e bestelling ontstond er wat angst bij de serveerster, want we hadden nog slechts iets meer dan een half uur i.v.m. reservering. Het leek ons tijd genoeg. Een aantal wat oudere dames voorzien van zilveren halsversieringen spraken onderling gepassioneerd over de aanstaande installering van beveiligde vuilcontainers. Ook trachtte men ons weg te praten, maar dat regelden we zelf wel. Na een toch vriendelijk afscheid op weg (nee niet over de Opweg) naar huis.

Groene Heeren Wissel 16, a.k.a. Groene wissel 127

Vandaag stond een speciale op het programma. Heftige voorbereidingen waren hiervan mede het gevolg. Gezien de weersomstandigheden was er alertheid gedurende de hele periode maar het verlossende woord was dan toch gekomen.
Via slinkse wijze waren treinkaarten bekomen en op vernuftige wijze waren deze opgewaardeerd zodat klasse 1, in feite de gradatie van de HH, was bekomen en terecht.
Zoals altijd deed die ene link 1 en die andere link 2. Ach, wat gaf het.

Ca 9.15 uur op spoor 6 van het CS te 010. U weet wel, daar waar Ajax niet speelt.
Het genoegen was dit keer geheel wederzijds en toen er dan een trein verscheen begon het grote genieten. Tegenover elkaar zittend, opdat de een de ander in de gaten kan houden, begon de reis die ons eerst naar Eindhoven zou brengen en vervolgens ook deed. Daarna nog een trein en wederom werd een fijne zitplaats bekomen zodat confom toezegging 11.15 uur het station kan worden verlaten al te in Sittard, waarbij HH de eerste koffie van die dag deed. Dat had oorzaken van intieme aard.

Vandaag zouden we de route andersom doen, conform bijgesloten aldus. Daarom werd eerst gestart met door het centrum en kon een voorgenieting plaatsvinden voor hetgeen later zou volgen. Oudere delen van Sittard doen ook oud aan. Natuurlijk wordt ook gerenoveerd en dat wat voormalig was wordt nu soms voor andere dingen gebruikt. Maar het idee is duidelijk, hier woonden voor de tweede wereldoorlog ook al mensen. De bestijging van meerdere voetvallen en de Rosakapel teneinde gaven al een beetje prijs wat ons zoal te wachten stond. Overigens is een kleine voetnoot midden in de tekst wel verantwoord. Niet alle beloofde horeca doet nog mee aan deze wandeling dus voor wijn en bier onderweg bent u op elkaars rugzak aangewezen.
De kollerberg doet mee aan de verkiezing mooi bos, behoorlijke hellingen maar toch benaderbaar.
Omdat wij andersom liepen konden wij niet achter ons kijken wat er gebeurde. Vandaar dat alle geschoten foto's die alhier getoond worden met de blik vooruit zijn gemaakt.
Vele mooie vergezichten verder komt een groot kloostercomplex in beeld met aan haar zijde een boerderij. U dient hier de tijd te nemen om dit allemaal in u op te nemen anders heeft u er later niets aan. Windraak is volgens de omschrijving altijd gezellig dus daar hebben wij verder niet op gelet.
Wel van belang is de juiste manier om het geheel te passeren. Dat zich hier bloederige taferelen afspelen moge de illustratie aantonen.
Zo krijgt de term pleegzuster bloedwijn een geheel andere lading.
Windraak is grappig maar we moeten natuurlijk ook verder, u bent immers benieuwd naar de goede afloop.
Op een van deze foto's ziet u HF aan het werk met de hem opgelegde taak, namelijk bijhouden of een ieder nog aanwezig is. De jas is overigens nieuw.
Een natuurpad biedt mogelijkheden die niet te bevatten laat staan uit te leggen zijn. Wij houden het erop dat meegebrachte spijzen konden worden genuttigd voorzien van eveneens zelf gedragen water. De binnenkant van de overjassen waren inmiddels wel bedampt maar van uittrekken kon gezien de temperatuur toch geen sprake zijn.
Verder ging het want de natuur is meedogenloos. Dus stijgen en dalen onder toeziend oog van de HF. Behoorlijk steile delen maken het de casual wandelaar lastig maar u begrijpt dat wij niet begrijpen wat daarmee wordt bedoeld te zeggen. Ook even een stuk mtb pad meegepakt maar dat was dan weer geen succesvolle operatie.
(Munster) Geleen komt nadien in aantocht.  Wij onderzochten een kasteel achtige fortificatie maar zonder succes. Kan gebeuren. Van hieruit is het altijd weer afwachten of de weg langs het water te benaderen en daarna te gebruiken is. Zo bleek ook nu weer. Maar de HH hebben daar wat op gevonden. Zodoende met frisse zin de aanvang gemaakt. De Geleenbeek biedt aan ieder vertier, of werkend dan wel wandelend. Natuurlijk is het als vaker gesteld handig als u een hond heeft.
De eerste dan wel open horeca werd met beide handen aangegrepen om een lokaal nat te bestellen, maar niet eerder dan dat vooraf controle had uitgewezen dat drinken ervan geen vooraf inenting behoefde. Met lokale wielrenners, maar dan weer niet betalend, werden herinneringen opgehaald van vandaag. Het behoeft geen betoog dat het ongeduld van de HH werd beloond met positieve inspectie van de molen en een geruste verder wandelheid.
HF had wel iets met de stadsparken van New York en keek zijn ogen uit. Tja beste mensen, dan Sittard. Wat kun je hier nog over vertellen? Lees dan vooral verder:
Eenmaal terug en back in town werden wij hartelijk welkom geheten door de alhier bekend staande grote verhalen verteller, die het niet al te nauw neemt met het waarheidsgehalte. Niettemin let hij er wel op dat werkelijk iedereen zou genieten van de zaken die hij dan al wist. Er werd tegelijkertijd ook reclame gemaakt voor een frisse deo en iedereen kon zien dat het werkte.
Maar goed,, wij zochten vertier verderop en kwamen op de (oude) markt alwaar een lokale kroeg meerdere bieren serveerde. Wij wisten toen nog niet dat je die dan wel tegelijkertijd zou krijgen. Maar goed, een leermoment voor de HH. Zowel drank al spijzen waren van een bijzonder goed gehalte. Onze leermeester van daarnet presenteerde zich wederom zonder gene en wij daarom deden dat op onze beurt terug. Het leven kan soms zo makkelijk zijn. Omdat de nieuwe warmtebron al direct bij de eerste maal stuk ging en de temperatuur onderuit vertrokken wij van buiten naar binnen. Aldaar mochten wij beneden plaats nemen en wederom een keuze maken. Verwarrend was dat nu meer eten maar minder bier verscheen. Wel iets om rekening mee te houden.
Hoe dan ook, deze HH kunnen u de onderhavige wandeling, zowel rechtsom maar ook tegengesteld, van harte aanbevelen. Wij moeten nu gaan bijkomen en de terugreis aanvaarden, want het is nu ruim na 18.30 uur en eerder worden de HH niet verwacht.