Ja, dat was nog eens wat vorige week in en bij Sittard. Maar stoppen na een hoogtepunt doen de HH niet. Anders was deze week nooit wandelingnummer 517 aan de beurt gekomen. U begrijpt het al: het edele wandelen werd niet overgeslagen en was voor HH aanleiding om in overleg met www.wandelen123.nl een route uit te stippelen in de buurt van Schoonhoven en wel met de volgende nummers 80,82,80(een andere 80),79,77,76,75,74,70,72,70,64,65,67,68,19,14,15,16,83 en dan weer de eerste 80.
Om het beginpunt te bereiken kwam, zag en vervoerde HF beide HH en de door HH aan HF overhandigde 50 jaar PinkpopOor naar voornoemde stad. Geen onbekende dus overlap zou gaan plaatsvinden, maar ook geheel nieuwe stukken stonden op het menu. De routeplanning adviseerde als startpunt het Lopikerplein 45. Om niet helemaal aan het verwachtingspatroon te voldoen, parkeerde HF de auto in de Kerkstraat om vanaf daar het startpunt op te zoeken. Ook werd na kort overleg besloten om de wandeling tegendraads te doen. Eventuele duistere sujetten wilden we hiermee op een dwaalspoor brengen. Uiteraard schoenengedoe. Maar daarna dan goedgemutst op pad richting nummer 80 de eerste.
Bij de geldautomaat speelde in de auto van een geldopnemer een duidelijk hoorbaar opdringerig deuntje. Verder marcheren was dus het devies. En daar was in al haar glorie de kerk, die haar naam aan de Kerkstraat heeft gegeven. Op het plein tussen de Oude en de Haven kwamen dingen weer bekend voor en na de winkelstaart uit te zijn gelopen stuitten we op nummer 80. Vanaf dat moment deden zich nog niet door de HH ontgonnen plekken voor. Wat dacht u van een fabriek waar melk wordt gemaakt. Algemeen wordt aangenomen, dat de koeien in het algemeen dat fabriceren, maar de nijverheid in Schoonhoven heeft blijkbaar het procedé bestudeerd, afgekeken en tot industrie getransformeerd. Prachtig. De Grote Gracht doet waarachtig haar naam eer aan en is samen met de begroeiing een prachtig geheel. Aan de Nieuwe Singel in de bocht bij de atletiekbaan staat ons inziens een pand, waar men goed in de gaten kan houden wat er zoal aan en voorbij komt. We waren aardig op weg en toevallig heet de straat Opweg. Na een kort afscheid kwamen de Opweg en de HH weer samen. HH wist nog te memoreren, dat daar ergens een sterrenbegluurkoepel moet staan. Waar deze ook staat, het heeft zich aan ons zicht onttrokken, maar bestaat wel degelijk. De teleurstelling van niet zien, werd ruimschoots gecompenseerd door een drietal straatziteenden.
Alsof deze het stoïcijns zijn hebben uitgevonden blijven deze ook zitten als er auto's, fietsers, voetgangers of iets iets dergelijks of combinaties daarvan voorbij gaan. Een lokale voorbijfietsmevrouw stelde het niet op prijs, dat HH met de dieren in gesprek ging. Na het van paars/lila voorziene huis met veel huisraad en andere dingen op het erf, mochten we genieten van een pand, wat in betere tijden benut werd en nu werkeloos is. Na een man, die zijn oprit van klinkers aan het maaien was, boerderij Levensvreugd, moedereend met veel kroost en nog wat andere wetenswaardigheden verlieten we de Opweg en kwamen op de Kadijk. Merkwaardig genoeg kwam deze dus niet na de Elweg. Maar de HHpret drukte dat niet. Op Het Eiland heeft iemand een standbeeld opgericht voor Bokito. Of het te doen gebruikelijk is, wellicht, maar in het fietsgroepje kondigde een puberjongen bij een vijftal pubermeisjes aan, dat het wat ging vertellen.
Op een gegeven moment verlieten we de Kadijk om via de Bergvliet even later bij de Ringsloot linksaf de wal op te gaan. Vernielzuchtige lammeren en een acrobaatzwaan trokken onze aandacht. Eenmaal aangekomen bij de N207 deden zich een aantal ezels, schapen en kippen voor, die lekker buiten aan het eten en rondwandelen waren. Rondwandelen deden wij ook, maar dat eten stelden we nog even uit. Via de Opweg(oude bekende) naar de Molenlaan van Bergambacht gaan.
HH maakte daar HF opmerkzaam op twee kikkervrienden op een aanlegsteigertje. Schattig om te zien overigens. Daarnawas het tijd om wat capriolen van een bestelbus mee te maken. Deze maakte moeizaam rechtsomkeert. Die actie werd ruimschoots overtroffen door een vrachtwagen, die een silo vervoerde. Weifelend reed deze achter ons over de Molenlaan; stopte af en toe, reed dan weer een klein stukje verder als de HH hem weer gepasserd waren. Op de Hoofdstraat kwam de bestuurder er waarschijnlijk achter, dat hij letterlijk en figuurlijk niet op de goede weg was. Ons doel was op dat moment het vinden van een lunchzitplaats in het centrum van Bergambacht en hebben de afloop van het avontuur van de vrachtwagen niet verder gevolgd. De zitplaats vonden we middels twee bankjes op de hoek Hoofdstraat/Pleinstraat. Een snoodaard bezette snel een der bankjes, maar de tweede was voor ons. Al smullend van lekkere broodjes en boterhammen kregen we leuk dorpsvermaak voorgeschoteld. Nog even wat drinken en weer op pad. Een Casteleijn als bakker; je moet haar maar verzinnen. Een kindje moest van haar moeder opa en oma bedanken voor het eitje en de boterham. aangezien we net hadden gegeten, kwam de ijskraam net wat te laat. Verderop hadden en hebben ze waarschijnlijk nog steeds binnen nog meer spullen.
Even leek het er op, dat de inzittenden van de auto met fietsen achterop dat wilde gaan checken. Toch maar niet. In een bepaalde straat, waar trillingen zijn, waarschuwen de bewoners, om ongelukken te voorkomen, weggebruikers om langzaam te rijden. Dat is nog eens aardig. Als je het treft, kan je aan de Dijklaan zwarte zwanen met een jong zien. de rest wat te zien valt, valt daarbij in het niet. Vlak voordat we onze eerste oversteekpont van de dag zouden gaan maken, werden we luidkeels en indringend toegesproken door een tweetal hondjes.
De kleinste daarvan heeft waarschijnlijk bij een circus gewerkt, gezien de manier waarop blaffen en op de achterpoten staan samenvielen. Zoals gezegd de veerpont. Het volgende doel was Groot-Ammers. Het ontvangstcomité aan de overzijde bestond uit twee paarden met jassen aan, waarvan een zich die ochtend was vergeten te wassen. Bij de buren van de boerderij uit 1643 hing een lammetje de verstopperik uit.
Vlak voor Groot-Ammers mochten we getuigen zijn van een of andere malloot, die waarschijnlijk dacht een teamgenoot te zijn van Max Verstappen en zwaar onverstandig over de benedendijk scheurde. Tijdens een vorige wandeling door Groot Ammers leidde over de Voorstraat, maar tot onze verrassing en blijdschap was nu hedt dijkpad achter de Voorstraat aan de beurt. Hierdoor waren we getuigen van levende vormen in de zin van een zwarte neef van The Killerrabbit, een kalkoen, een hangbuikzwijntje en nog veel meer loslopenden. Toen het ietsjes harder ging regenen en ook aan bleef werd het HH te veel en had sprake van gewenst vochtverlies. Lichtvoetig betrad hij daardoor de Gelkenes. Nog wat fraaie uitzichten en daar worden de contouren van Schoonhoven. Twee mannen met een zuidelijk accent vroegen ons de weg naar Polsbroek. We hebben maar niet gevraagd naar hun doel, maar wel werd hen duidelijk gemaakt, dat een oversteek met de pont enorm tijdbesparend zou werken. Twijfel straalde uit de ogen van de inmiddels ingelichte reizigers. Een opmaat voor onze tweede oversteek. Waarschijnlijk omdat het voor ons de 2e oversteek was, was deze vaart iets goedkoper. De lol was er niet minder om. De mevrouw met twee fotocamera's om haar nek was waarschijnlijk weggestuurd bij de trouwplechtigheid. De HH gingen er niet minder kordaat door richting horeca. De keuze viel op Eethuys De Waag. Voor gezelschappen groter dan 30 personen niet aan te raden, tenzij het terrasweer is. Voor ons plek zat. En een mooie keuze aan bier en bijpassende dingen. Bij de 2e bestelling ontstond er wat angst bij de serveerster, want we hadden nog slechts iets meer dan een half uur i.v.m. reservering. Het leek ons tijd genoeg. Een aantal wat oudere dames voorzien van zilveren halsversieringen spraken onderling gepassioneerd over de aanstaande installering van beveiligde vuilcontainers. Ook trachtte men ons weg te praten, maar dat regelden we zelf wel. Na een toch vriendelijk afscheid op weg (nee niet over de Opweg) naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten