Voor Hemelvaartswandelingen was dit jaar de lekker 5 vingers lang. En genoten dat we hebben! Dat genot hebben we mooi meegenomen naar onze woonsteden met achterlating van de heuvels en haar beklimmingen. De vraag is nu of de HH ook nog zonder behoorlijk op en neer kunnen wandelen. Met enig historisch besef inzake WO II werd door HH een plan ontwikkeld om vanaf metrohalte Nesselande richting het centrum van Rotterdam te wandelen. Net als naar Rome leidden vele wegen daarheen, dus uitkiezen geblazen. HF met zijn ietwat Friese achtergrond had wel eens van de tocht der tochten gehoord. In verband daarmee stelde hij een voorstel voor om vanaf metrostation de Tochten een tocht te maken.
Dat viel bij HH in goede aarde. Afgesproken werd om vanaf metrostation Capelsebrug samen naar de Tochten te reizen. Ja, saamhorigheid is wat de klok slaat. En dat leverde een vlekkeloze reis op. Tevens konden we op diverse plekken de kunst van het neuspeuteren afkijken. Kennis waar men wat aan heeft. Al snel na het uitstappen kregen we goede adviezen zoals "Wandel en ontdek..."en "Pluk de dag en morgen weer". Kortom; een droomstart. Waarlangs de route precies is gegaan wordt door de bovenstaande afbeelding verklapt. Enkele van de gebeurtenissen onderweg zullen op de voorgrond treden, zodat u en ook wij later nog eens terug kunnen vinden wat de HH vonden en er van vonden. Nou, qua meeneemattributen was er sprake van geen vondsten. Dus wat meer inzichten in de belevenissen is gewenst. Zo doemden op flink aantal zo te zien werkeloze al dan niet aan een ketting gelegde aanhangkarretjes op. Nadat HF HH had aangewezen waar de HF-werkgever zich bevindt, werd er middels een bord duidelijk gemaakt in diverse talen, dat in de buurt van het benzinestation niet geslapen mag worden. Nou; wat er ook gedaan werd: niet geslapen. Onder de treinen en auto's door naar het Schollebos.
Na een hartelijk welkom mochten we weliswaar met enkele restricties het gebied betreden. Overigens niet onze eerste keer, maar wel tijdens overdag. HH kent het gebied wat beter en vertelde over een avontuur. Dat behelsde een voorbij razend paard zonder ruiter, welke op gepaste afstand achter het paard aan holde. Paarden zagen wel, maar slechts exemplaren voorzien van ruiters. Van een tweetal van die combinatie kregen we onvoorwaardelijk voorrang. Even later vroeg een gescootmobielde man of de Heeren even aan de kant wilden gaan. Dat wilden we. Mocht u overigens niet van waterpartijtjes houden, dat raden wij een bezoek aan het Schollebos ten zeerste af. Maar dan mist u wel de mooi vormgegeven blauwe afvalbakken. Na het jongerenhanggebouw was voor ons de Schollekoek op. Lopend op het fietspad richting metrostation Prinsenlaan toonde de bestuurder van een tegemoetkomende auto ons trots zijn twee duimen. Voor ons is per mens twee duimen de gewoonste zaak van de wereld, dus waarom de man nadrukkelijk de zijne liet zien: geen idee. Vlak bij het station houdt men van oranje en ook in het water blijkt een bal rond te kunnen zijn.
Het volgende doel werd het kunstwerk Vierkant Eiland In De Plas; in de volksmond de Kotsbak genaamd. Bekeken, maar geen enkel spoor van kots te bekennen. Wel verderop sporters en uitgelaten honden. Een klein vrouwelijk exemplaar daarvan van het merk Jack Russell liet al rennend luidkeels aan HH weten, dat wat haar betreft een relatie zeker tot de mogelijkheden behoorde. Ook later aangelijnd wist ze van geen ophouden. HH liet de avances zich welgevallen, maar ondernam behalve verder wandelen geen andere stappen. Een Rudolf Steiner, natuurtuin en veel buiten wachtend sanitair later werden deze kreten op ons afgevuurd.
En dat vlak bij een begraafplaats!?!? De Ringvaartplas is voor de HH een oude bekende, hoewel HF zich daarvan niet bewust was. Okee; we liepen sneller dan in de Ardennen, maar dit is ons inziens wel wat overdreven.
Aan de Kralingse Kerklaan troffen we naast een woning met heel geen ramen aan de straatkant een verre neef van de killerrabbit aan. Doorlopen is dan het devies. Inmiddels doken wat donkere wolken op, die volgens weersmensen een behoorlijke hoeveelheid regen met zich mee gingen brengen. Maar dit geheel terzijde. Bij Kralingse Zoom was een jongen het helemaal zat en smeet zijn tas op de grond en even later ook zijn rugzak. Zijn gezicht stond alvast op onweer. Maar tot nu toe waren er geen redenen om onze paraplu's te voorschijn te halen. HH stuurde aan op de Vijverweg om te kijken op de vijvers er nog waren. Jawel hoor. Een gans dobberde rustig op straat.
Voor, tijdens en na de Lijst van Cor Kraat werd er druk nagedacht en gesproken over waar de afsluitende versnaperingen genuttigd zouden kunnen worden. Er werd gekozen voor een buiten, maar overdekte plek aan de Oude Haven. Tot het moment dat de grote parasols dicht moesten vanwege harde wind en regen genoten we van diverse bieren en bittergarnituur. Op naar huis, waar beide HH toch nog droog aankwamen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten