GHW38 L positief

Reken maar, dat de HH de laatste wandelmogelijkheid van 2019 met alle vier de handen en voeten aangegrepen hebben. Al was het maar om wandeling nummer 38 des Groene Heeren Wissels af afsluiting de lucht in te laten gaan. Om het geheel een eenvoudig en toch leuk karakter te geven, ontstond er een plan. Onderdeel daarvan was, zoals wel vaker voorgekomen het samenkomen bij station Blaak en vandaar af richting het noorden de wandelaars uit te hangen.

Het zal u wellicht nu verbazen, dat de beginplek door beiden vlekkeloos werd gevonden. Het weerzien was prettig en HH begroette HF als zijnde 1 van de 2 Groene Heeren. Een smakelijke geste, die door HF erg van positieve waardering werd voorzien. HH vroeg aan HF of deze bij het uitgaan van de stationsgebouw een aantal personen had gezien. Hoewel fysiek wel op de aardbodem ontbrak dat psychisch bij zeker 1 daarvan. Met deze kennis op zak ging het richting de markt. Maar ja, van (ver)kooplieden geen sprake, want op vrijdag doet men dat elders. Kortom ruim baan en vrije doorgang en op naar Pompenburg. Lekker wandelen met zonneschijn viel ons ten deel. Weer eens iets anders gelopen en zodoende werd het Stroveer aangedaan. Mannen met baarden op oranje fietsen: waar zie je dat tegenwoordig?

Nou, op het Stroveer natuurlijk. Langs de kerstboom op de Almondestraat. Daar in de buurt op de Anthoniestraat werd onze aandacht getrokken door een verdwaalde personenwagon. Er bleek sprake van opzet. Het geheel doet dienst als bistro. Toen de HH op afstand een klein kijkje in de keuken deden en preien op de grond zagen liggen, werd de keukendeur gesloten. Inderdaad; men wilde geen pottenkijkers. Bij het café De Hoek, waar bier 2 euro kost, schalde naast de barmuziek ook de zang van de uitbater naar buiten. Tot aan de Bergsingel verder weinig noemenswaardigheden. Op, langs en aan deze singel was weer genoeg te beleven. Een auto met L Positief en kerstballen te koop bijvoorbeeld. Ook een fors uitgevallen pitbull met zijn behoorlijk minder fors uitgevallen begeleidster.

Volgens haar is het dier erg aardig, maar zou wel een stukje HH lusten. Ten bewijze daarvan deed de hond wat schuim van de bed in de rondte vliegen. We sluiten af met de Volvo, waarbij 3 mensen enorm onder de open motorkap op zoek waren naar de motor. Nu de snelweg oversteken en langs het RET-gebouw. Slechts 1 (eenzaam?)busje stond op het grote terrein. Vervolgens enkele plantenstraten door. Bij een huis, waarvan de deurbel het niet doet, mag je klepperen of op het raam tikken. Of de twee pratende dames al dan niet met muts dat van plan waren, durfden de HH niet te vragen. Dat de HH elkaar enorm goed aanvullen moge uit het volgende blijken. HH constateerde volkomen terecht dat ergens een terrein ophield.

HF duitzakte dat dat juist gebeurde daar waar het hek begon. De man in de auto bleken twee kale mannen met baarden te zijn. Na een voor sommigen bekend gebouw gepasseerd te zijn, durfde HF pas na veiligheidsverklaringen van HH de oversteek bij de opgebroken weg te wagen. De papa stelde aan de spelende kinderen voor om naar mama te gaan. Dat was voor de pakketbezorger de aanleiding om zijn mobieltje te laten vallen. Dingen de je niet licht kan vergeten. Net zo min al de mededeling op dit bord.

En dan nu de Rotte. Eerst de Bergse Linker Rottekade met een beetje tegenwind en later wat zon. Vreemdgaan doet men daar redelijk opzichtig en dicht bij huis. Binnen- en buitenshuis poezen zijn er te vinden. Auto's kunnen desgewenst door de Populier opgehaald worden. Even de Kade verlaten en de Marie Overeijnderweg betreden. Voor de daar gelegen eilandjes geldt: voor onbevoegden verboden terrein. We achtten ons redelijk onbevoegd en lieten het geheel dus links liggen. Even later weer terug op de Kade. De oudere mevrouw hield blijkbaar erg veel van haar gloednieuwe audi. De auto werd linksachter behoorlijk gestreeld. Tijdens het passeren van het voertuig zagen we de echte reden van het aaien. De vrouw had geprobeerd middels poetsen een aardige krasschade weg te krijgen. Op het laatste stukje van deze kant van de Rotte merkten we op dat de molen ontwiekt was.

HF was hierdoor enigszins in de wiek geschoten. Toen bleek dat de molen open was, was hij niet meer te houden en trad, ondersteund door HH, de molen binnen. De molenaarsvrouw stond te woord en liet weten dat er onder andere problemen zijn met de fundering en dat er sprake was van gevaarlijke scheurtjes. Bij de molen aan de Kromme Zandweg zijn deze inmiddels gerepareerd. We bedanken de met een licht engels accent verrijkte vrouw voor haar informatie en HF was gerustgesteld. HH bedankte voor een snoepje voor onderweg, maar HF liet zich het aangeboden snoepje heerlijk smaken. Na het sluisje en dergelijke bleek dat niet elke molen in Rotterdam de wiekenziekte heeft. Over de inhoud van onze gesprekken voordat tijdens en nadat de mevrouw ons inhaalde, kunnen en mogen wij niets prijsgeven. Maar reken maar dat het van vele zienswijzen en goedbedoelde info was doorspekt. De zon begon inmiddels aan kracht te verliezen. Een mooie reden om onder de trein en snelweg door te gaan en op weg te gaan naar brouwerij de Noort. Eerdere bezoeken daar stemden ons gelukkig en tevreden en ondanks onze ruime fantasie konden we geen enkele reden verzinnen waarom het dit keer fout zou aflopen. Op verzoek van HH vlogen we deze keer vanaf het noorden in. Buiten was fastfoodverstrekker Ray bezig met het voorbereiden van zijn toko. Dat gebeurde in Rays Wagen met een behoorlijke snelheid.

We gingen naar binnen en bestelden bij de uitbaters voor elk een Barley Wine en worst en kaas met zeer smaakvolle en tot tranen roerende mosterd. Na verloop van tijd werden deze opgevolgd door Baltic Porter en nog wat worst. Ook dit maal helemaal blij wandelden we samen naar het NS-station. Na elkaar de nodige wensen te hebben meegegeven, ging het ieders huiswaarts. Voor allen veel plezier van uw uiteinde en heel veel gezondheid en geluk in het nieuwe jaar.

Hoe bestaat het...

Wandelen kun je doen met mooi weer, maar zeker ook niet. Deze week was duidelijk dat de vrijdag dat niet zou brengen, maar de vraag was ook een beetje: hoe slecht gaat het worden.
Om die reden maar zeker niet ter onderdrukking was er besproken om rond 12.30 uur crisis overleg in te lassen en aldus geschiedde.
Diverse weer apps werden erbij gepakt maar duidelijker werd het er niet op. De HH verkeerden tussen hoop en volledige wanhoop en desillusie.
Niettemin werd besloten "het" erop te wagen zodat een helder weerzien rond 13.30 uur op Blaak was vastgelegd. Grappig maar dat deel klopte. En zowaar konden de HH elkaar in de armen vallen onder het genot van de droogte. HH wist HF erop te wijzen dat het blijkbaar rokjesdag was, zo had hij genoten van de uitzichten, zich daarbij voortdurend afvragend of er geen blaasontstekingen aanstaande waren, want het was:
- niet warm
- wind woeiend

Maar blijkbaar deert het de deernen niet. Maar genoeg hierover, het gaat hier over wandelen en dat is al grappig genoeg.

Vanaf Blaak werd via omdraai-ingen het noorder eiland bezocht. Op de brug was er nog meer wind, wellicht de reden dat de paraplu van HH alvast aangaf de geest te gaan geven. Duidelijkheid staat hierbij voorop.

Eenmaal aangekomen op de kop van Zuid werd het echt gezellig en de beloofde droogheid bleef echt uit. Van gezellig werd het super gezellig. Normaal gesproken niets om je druk over te maken maar vandaag was alles ineens anders. Walgelijk weer. Maar ondanks deze omstandigheden werd besloten om de wandeling alhier te laten wat het toch niet zou worden. De Metro werd opgezocht en hierin waren de HH zeker niet de enigen. Een paar haltes verder waren we weer op Noord.

En hoe belachelijk het ook klinkt, op weg naar de bier consumptie viel het de HH op dat het hier wel goed weer was. Dus ingegrepen en een vervolg wandeling ingelast. Dus aan het biergenot voorbij en richting Delfshaven, kon ons het schelen. Keuvelend over de merkwaardige verschillen tussen 010 zuid en noord besloten wij om onze hoofden er niet over te breken en te genieten van het moment.

Dus langs en via sex werk aangelegenheden en veel kappers, nagel studio's, eetgelegenheden en wat dies meer zij werd afgebogen richting de eerder bedoelde drankgelegenheid.
Die van vorige week had men niet meer, dus was het weer zoeken naar wat anders. Opvallend dat de HH veel konden bestellen wat er dan niet was.
In tegenstelling tot vorige week waren de ballen er zeer snel maar waarschijnlijk tengevolge van deze snelheid waren de vullingen onderweg deels zoekgeraakt. Zo is er altijd wat.

De kaapse gozers zijn lekker (zowel de prijs als de smaak)
De viven porters waren al bekend maar niettemin ook prima.

Schiedam en Rotterdam, oude en ook nieuwe

Nu de HH de oude draad van wandelingen weer hebben opgepakt, kan het zijn dat zij zichzelf en tezamen op nieuwe omgevingen en indrukken trakteren. Zoals bijvoorbeeld bij Nieuw Vossemeer. Het kan ook zijn, dat voornoemde plaats nog het nog even zonder de aandacht van de HH moet stellen. Laat dat laatste nou het geval zijn. De grondslag daarvan ligt in een computerbesturingsvorm, die gevoed diende te worden. Hierdoor werden andere tijdstippen uit de kast gehaald. Met in het achterhoofd nog zaken als dingen bij Vlaardingen had HH opgemerkt, dat er inmiddels weer via rails ge-OV-eet kan worden van en naar Hoek van Holland. Nieuw voor de HH, dus past goed en het oud/nieuwgebeuren. Dat toch werd gekozen voor Vlaardingen komt enkel en alleen door praktische overwegingen. Zodoende werd een samensmelting van de HH georganiseerd op treinstation Blaak. Deze verliep in een sneltreinvaart nadat HF vanuit de trein de naam van HH scandeerde. Een hartelijk weerzien ontvouwde zich. Reeds luttele seconden daarna lieten de HH over en weer hun flexibiliteit blijken en werd besloten, dat Vlaardingen het wel even zonder de aanwezigheid van de voor deze keer weer in groene jassen gehulde HH konden stellen.

Schiedam moest het maar weer eens ontgelden. Het bleek, dat Schiedam daar geen enkele moeite mee had. HF had gehoord, dat de geldautomaat in de stadssionshal op zeer vriendelijke en doeltreffende manier geld kan uitdelen. En ging testen of dat inderdaad het geval is. En ja hoor. Top. HH zag dat en kreeg ook zin om het gelduitdelen aan de levende lijve te ondervinden. Maar in zijn schier onbegrensde goedheid en vriendelijkzijn liet hij eerst nog even een vreemdeling (nee, niet de heer Sint N. met huidige woonomgeving Spanje) voor gaan. Het resultaat voor HH daarna was ook zeer bevredigend. Voorzien van papieren betaalmiddelen togen we Schiedam in. Een paar regendruppeltjes, maar het deerde ons niet. Tijdens het lopen langs de Schie merkte HH terecht op, dat de omgeving ter plaatse zorgt voor enorme groei van de bloempotten. Even verderop lagen in een huis in de keuken twee poezen op verschillende kussens op de tafel in de keuken te slapen, terwijl de stokstaartjes in oogje in het zeil hielden. Later werd onze aandacht getrokken door een winkel met veel 2e hands spullen, waar blijkbaar in een kring moest worden gelopen. Wellicht een oud Schiedams gebruik in de buurt van gebruikte goederen. Daarna een lichte irritatie inzake een bestelbus, die zonodig door de straat moest rijden op het moment, dat wij daar liepen. Men heeft de hele dag de tijd om daar met de bus te rijden, maar dan moet dat op het moment dat de HH daar aanwezig zijn. Jammer. Maar bij het oversteken van de brug, waar ooit HF middels een schoonmaakspuit van hondenpoep onder de schoen verlost werd, sloeg de stemming weer ruimschoots in de positieve vorm om. En kregen we oog voor mooie dingen, zoals een zeer oude uitvoering van een Peugeot automobiel.

En wat dacht u van de zaak genaamd Bier en Vinyl. Voor bier was het nog te vroeg, maar voor vinyl is het nooit te vroeg. Toen HH in de zaak ons afvroeg of hij daar nog aan zijn missie, om de wereld van alle Zappa-vinyl te reinigen, kon voldoen, meldde de uitbater, dat reeds anderen met dezelfde missie hem voor waren geweest. Met een behoorlijke blijdschap in zijn stem, liet hij ook nog weten, dat dergelijke goederen als eerste de zaak weer uitgaan. Goed nieuws van dat front dus. Wij verlieten toen ook de zaak. Beide HH hebben overigens allebei nog nooit op de Koemarkt op de hoek bij horeca op het terras gezeten, zo bleek.

Even na het pompstation werden we erg vrolijk toegewuifd door Mr. Bean en enkele van zijn bewegelijke vriendjes. De HH gooien eigenlijk nooit troep op straat, maar het kan uiteraard geen kwaad om op zelfonderzoek uit te gaan en kijken of er op dit bord criteria staan waaraan toch wordt voldaan.

Hoewel het al weer een hele poos geleden is, dat HF een grote boodschap aan de open lucht heeft toevertrouwd, heeft de gemeente Schiedam haar goede bedoelingen toch duidelijk laten blijken , door het plaatsen van een Dixie voorzien van toiletpapier en andere handige attributen. Door ons ongebruikt lieten we het geheel achter. De eerstvolgende doelen waren de Van Nelle Fabriek (HH was daar laatst nog) het Kasteel. Beide werden bereikt. Onderweg er naartoe bleek dat ook al is de autowasgelegenheid tijdelijke gesloten er gewoon gebruik van kan worden gemaakt. Een politieagent in een hemd met korte mouwen keek toe hoe een collega een bestelbus staande hield. Het schaars gekleed zijn leverde zichtbaar geen kouklachten op. Onze tip: kijk heel nors en doe je armen gekruist voor je borst, zodat de kou geen vat op je krijgt.

In Delfshaven is genoeg te zien. Onder andere een versierde garagedeur hier en wat verfraaide afvaltonnen daar. Vrolijkheid regeert wel een beetje. Dat neemt niet weg, dat HH het niet warm krijgt van bronzen beeldjes of beelden. Aangekomen op de Nieuwe Binnenweg werden we op een regenbui getrakteerd. Ook blijkt de Oude Tramremise ontheven te zijn van haar functie en daardoor verdwenen.

De buschauffeur wees HF nog even op het feit, dat de man er al overheen was. Dat HF toch bij groen licht het zebrapad overstak, is dan ook op geen enkele wijze goed te praten. Gelukkig was Boudewijn snel bereikt  en kon er nagepraat en -gezeten worden. Black Bock van de streek werd besteld in combinatie met bitterballen. De Bocken verschenen snel, daar waar de ballen op zich lieten wachten. Dat kwam, zo bleek, doordat deze bestelling niet was geactiveerd richting de keuken. Even later doken de kok en de bitterballen op. Na een wat luchtige uitwisseling van gedachten over smaken en andere zaken lieten we ons het gebrachte goed smaken. De Rott Ontbijt maakte het geheel helemaal af. Terugkijkend op wat oud en heel veel nieuw ontstond een heel goed gevoel. Tenzij de heer Sint N. roet in het eten gooit, treffen de HH elkaar volgende week weer.