GHW38 L positief

Reken maar, dat de HH de laatste wandelmogelijkheid van 2019 met alle vier de handen en voeten aangegrepen hebben. Al was het maar om wandeling nummer 38 des Groene Heeren Wissels af afsluiting de lucht in te laten gaan. Om het geheel een eenvoudig en toch leuk karakter te geven, ontstond er een plan. Onderdeel daarvan was, zoals wel vaker voorgekomen het samenkomen bij station Blaak en vandaar af richting het noorden de wandelaars uit te hangen.

Het zal u wellicht nu verbazen, dat de beginplek door beiden vlekkeloos werd gevonden. Het weerzien was prettig en HH begroette HF als zijnde 1 van de 2 Groene Heeren. Een smakelijke geste, die door HF erg van positieve waardering werd voorzien. HH vroeg aan HF of deze bij het uitgaan van de stationsgebouw een aantal personen had gezien. Hoewel fysiek wel op de aardbodem ontbrak dat psychisch bij zeker 1 daarvan. Met deze kennis op zak ging het richting de markt. Maar ja, van (ver)kooplieden geen sprake, want op vrijdag doet men dat elders. Kortom ruim baan en vrije doorgang en op naar Pompenburg. Lekker wandelen met zonneschijn viel ons ten deel. Weer eens iets anders gelopen en zodoende werd het Stroveer aangedaan. Mannen met baarden op oranje fietsen: waar zie je dat tegenwoordig?

Nou, op het Stroveer natuurlijk. Langs de kerstboom op de Almondestraat. Daar in de buurt op de Anthoniestraat werd onze aandacht getrokken door een verdwaalde personenwagon. Er bleek sprake van opzet. Het geheel doet dienst als bistro. Toen de HH op afstand een klein kijkje in de keuken deden en preien op de grond zagen liggen, werd de keukendeur gesloten. Inderdaad; men wilde geen pottenkijkers. Bij het café De Hoek, waar bier 2 euro kost, schalde naast de barmuziek ook de zang van de uitbater naar buiten. Tot aan de Bergsingel verder weinig noemenswaardigheden. Op, langs en aan deze singel was weer genoeg te beleven. Een auto met L Positief en kerstballen te koop bijvoorbeeld. Ook een fors uitgevallen pitbull met zijn behoorlijk minder fors uitgevallen begeleidster.

Volgens haar is het dier erg aardig, maar zou wel een stukje HH lusten. Ten bewijze daarvan deed de hond wat schuim van de bed in de rondte vliegen. We sluiten af met de Volvo, waarbij 3 mensen enorm onder de open motorkap op zoek waren naar de motor. Nu de snelweg oversteken en langs het RET-gebouw. Slechts 1 (eenzaam?)busje stond op het grote terrein. Vervolgens enkele plantenstraten door. Bij een huis, waarvan de deurbel het niet doet, mag je klepperen of op het raam tikken. Of de twee pratende dames al dan niet met muts dat van plan waren, durfden de HH niet te vragen. Dat de HH elkaar enorm goed aanvullen moge uit het volgende blijken. HH constateerde volkomen terecht dat ergens een terrein ophield.

HF duitzakte dat dat juist gebeurde daar waar het hek begon. De man in de auto bleken twee kale mannen met baarden te zijn. Na een voor sommigen bekend gebouw gepasseerd te zijn, durfde HF pas na veiligheidsverklaringen van HH de oversteek bij de opgebroken weg te wagen. De papa stelde aan de spelende kinderen voor om naar mama te gaan. Dat was voor de pakketbezorger de aanleiding om zijn mobieltje te laten vallen. Dingen de je niet licht kan vergeten. Net zo min al de mededeling op dit bord.

En dan nu de Rotte. Eerst de Bergse Linker Rottekade met een beetje tegenwind en later wat zon. Vreemdgaan doet men daar redelijk opzichtig en dicht bij huis. Binnen- en buitenshuis poezen zijn er te vinden. Auto's kunnen desgewenst door de Populier opgehaald worden. Even de Kade verlaten en de Marie Overeijnderweg betreden. Voor de daar gelegen eilandjes geldt: voor onbevoegden verboden terrein. We achtten ons redelijk onbevoegd en lieten het geheel dus links liggen. Even later weer terug op de Kade. De oudere mevrouw hield blijkbaar erg veel van haar gloednieuwe audi. De auto werd linksachter behoorlijk gestreeld. Tijdens het passeren van het voertuig zagen we de echte reden van het aaien. De vrouw had geprobeerd middels poetsen een aardige krasschade weg te krijgen. Op het laatste stukje van deze kant van de Rotte merkten we op dat de molen ontwiekt was.

HF was hierdoor enigszins in de wiek geschoten. Toen bleek dat de molen open was, was hij niet meer te houden en trad, ondersteund door HH, de molen binnen. De molenaarsvrouw stond te woord en liet weten dat er onder andere problemen zijn met de fundering en dat er sprake was van gevaarlijke scheurtjes. Bij de molen aan de Kromme Zandweg zijn deze inmiddels gerepareerd. We bedanken de met een licht engels accent verrijkte vrouw voor haar informatie en HF was gerustgesteld. HH bedankte voor een snoepje voor onderweg, maar HF liet zich het aangeboden snoepje heerlijk smaken. Na het sluisje en dergelijke bleek dat niet elke molen in Rotterdam de wiekenziekte heeft. Over de inhoud van onze gesprekken voordat tijdens en nadat de mevrouw ons inhaalde, kunnen en mogen wij niets prijsgeven. Maar reken maar dat het van vele zienswijzen en goedbedoelde info was doorspekt. De zon begon inmiddels aan kracht te verliezen. Een mooie reden om onder de trein en snelweg door te gaan en op weg te gaan naar brouwerij de Noort. Eerdere bezoeken daar stemden ons gelukkig en tevreden en ondanks onze ruime fantasie konden we geen enkele reden verzinnen waarom het dit keer fout zou aflopen. Op verzoek van HH vlogen we deze keer vanaf het noorden in. Buiten was fastfoodverstrekker Ray bezig met het voorbereiden van zijn toko. Dat gebeurde in Rays Wagen met een behoorlijke snelheid.

We gingen naar binnen en bestelden bij de uitbaters voor elk een Barley Wine en worst en kaas met zeer smaakvolle en tot tranen roerende mosterd. Na verloop van tijd werden deze opgevolgd door Baltic Porter en nog wat worst. Ook dit maal helemaal blij wandelden we samen naar het NS-station. Na elkaar de nodige wensen te hebben meegegeven, ging het ieders huiswaarts. Voor allen veel plezier van uw uiteinde en heel veel gezondheid en geluk in het nieuwe jaar.