GHW42: leer, ontdek, lach en groei

Dat hoeft natuurlijk niet perse in die volgorde of aaneen gesloten. Maar welke leeftijd je ook hebt, het kan absoluut geen kwaad. Net als wandelen. Zodoende gingen ook deze week weer de gedachten van de HH uit naar de wandelschoenen, een route en wat verder nodig is voor een wandeling.

HF had ophaal- en thuisbrengdienst en meldde zich rond half een bij HH. Deze was niet verbaasd over de komst, want dat was in de ochtend afgesproken. De blijdschap inzake het weerzien leed er niet onder. Om diverse redenen was door HF een route gekozen in en bij Woerden startend in Woerden West. Eens in de zoveel tijd worden we naar Woerden gelokt. Na wat dralen werd de auto geparkeerd op de parkeerplaats bij de Jumbo aan de Jozef Israëlslaan. Schoenenwissel als vanouds en op pad. Eerst even een stukje tegendraads, maar al snel daarna de goede weg ingeslagen. Binnen tien minuten hadden we al in de gaten, dat educatie erg hoog in het vaandel staat in Woerden. Scholen van allerlei soorten en maten kwamen voorbij.

En dat bleef eigenlijk de hele wandeling het geval. HF had de boterhammen al verwerkt, maar HH begon nu aan de middagmaaltijd. Aan de noord-west kant werden de weilanden bereikt en werd ons een alternatieve route aangeboden. Alternatief of niet, doorgewandeld werd er volgens ons eigen en oorspronkelijke plan. Hierdoor konden dralende wandeldames ingehaald worden. Inmiddels was HH begonnen met het vullen van papieren zakdoekjes. Op de smalle weg was het qua automobielen behoorlijk druk, zodat regelmatig een stap opzij nodig bleek. Gelukkig leidde de route ons vrij snel een woonwijk in.

Bij de kerk bevind zich een pad, dat ons door en langs waterpartijtjes liet bewegen. Daar zagen we de eerste Woerdense woerden van deze dag. Waarschijnlijk komen deze dieren niet uit Dieren. Langs de camping, waar geen enkel kampeeranimo te bespeuren viel, en op naar landgoed Bredius. Diverse woningen daar zijn niet voorzien van dakpannen, maar heeft men er lukraak riet op gedaan. De omgeving is overigens  ook rijkelijk voorzien van waterstukken trouwens. De bebrilde jongen en dito meisje hadden duidelijk oog voor elkaar. Even over en/of door hekken een stukje weiland doorkruist en toen werd het weer tijd voor asfalt. Best veel fietsers daar, maar aan de gezichten viel af te lezen, dat fietsen in die omgeving geen pretje is. Wandelen beviel ons best en ook de dame, die ons geruime tijd voor ging, leek het naar haar wandelzin te hebben.

Tot bij de begraafplaats maakte zij ruim baan voor ons. Toen werd het tijd om Woerden tijdelijk te verlaten. Al wandelend langs een stukje bedrijventerrein werden we plotsklaps ingehaald door iets roods met een mens er in en op hoge snelheid. Waarschijnlijk een soort fietser. Bijna hadden we geen oog gehad voor Woerden Groener. Inmiddels drongen we de Woerdense bewoning weer binnen. Mocht het u interesseren: we liepen over de Cattenbroekerdijk. De huizenbouw te aldaar kent vele varianten, maar deze willen we u even tonen.

Na bijna te zijn verpletterd door slingerfietsende kwajongens verlieten we de bebouwde kom weer en kwamen we aan bij het bedrijventerrein, waar onder andere een distributiecentrum van Hallo Jumbo is. Een man stond te bellen en hield daar acuut mee op en liep weg, toen we dicht in zijn buurt kwamen. Het had echter niets met ons van doen, want hij stapte in in een auto, die stopte. En dat vlak bij waar al sinds 1824 de kazen gesmolten worden. Even onder de indruk van de hoeveelheid autoverkoopzaken vergat HF de route te controleren. Maar al heel snel werd dat hersteld en wandelden we via het busstation naar de houthandel. Daar werd in en om een aanhanger zo te zien duistere zaken gedaan. Aangezien we geen panne hadden met onze aanhangwagen hoefden we de groene bus niet te bellen. Door de tunnel moest er gegaan worden. Aan de ene kant stond een kraanwagen en eenmaal door de tunnel gegaan konden we langs een knipperlichtvrachtwagen gaan. Uit een kantoor kwam een stel, dat lopend en arm in arm ging roken. Naar onze mening hadden ze ook nog andere plannen. Het bedrijvengebeuren was nu wel weer achter de rug en in de bewoonde wereld stond een fraai exemplaar van een auto uit de Fiat-fabriek in de tuin.

Later zou een DAF ongeveer hetzelfde doen. Twee kordate mannen verplaatsten de reclamefolders uit de bestelbus naar een woonhuis en wij werden hartelijk verwelkomd door het treinstation. Even een klein ommetje, maar daarna gewoon onder het spoor door. Een eet- en drinkgelegenheid kwam ons bekend voor. Jullie gingen zeker toen naar het kasteel horen we daar iemand fluisteren. Nee hoor; het kasteel lieten we letterlijk en figuurlijk links liggen en liepen langs het water naar de Oostsingel. Nog voordat we bij de watertoren waren, viel het kunstwerk met de twee enorm magere wielrenners op.

Net als de voetballende miesjes op het schoolpleintje. HF leek het fijn om wat geld uit geldautomaat bij de ABN/Amro te scoren. Dat kon niet meer buiten, maar binnen bij de bank werd een geslaagde poging uitgevoerd. Een plaatselijke oudere man keek verbaasd toen HF het pand weer verliet. Ondanks herhaalde verzoeken van HH ging de wandeling niet door het leuke winkelgebied. Langs het water en luidruchtige ganzen en dergelijke moest het gaan en dat deed het dus ook. Het was zeker niet de bedoeling om het ietwat gezette fietsmeisje te dwarsbomen, maar het liep nou eenmaal zo. Iederen kon na een beetje schrik gewoon door. Gelukkig voor de HH, want nu kon de Leidsestraatweg bewandeld worden. Hoewel er klandizie was, leek het ons geen goed idee de snackbar met een bezoek te vereren. Grappig was hetgeen buiten stond bij de schoenmaker.

12.00 soep werd melding van gemaakt, maar de HH zagen de contouren van de parkeerplaats en liepen naar de HF-auto. Tijd om te stoppen en richting een horecaf te gaan. Het werd het voorheen-Woutcafé in Nieuwerkerk. Even kordaat als altijd schonk de barmevrouw Betty Fords voor ons in en bracht zij even later het door ons gewenste bittergarnituur. Voor de tweede ronde zorgde de barman. De kleine Karmelietjes werden tot onze verrassing en ook groot plezier vergezeld van chickenwings op kosten van de zaak. Voldaan ging het daarna op naar huis.