Een beetje goed nieuws deze week was, dat diverse ontspanningsbeperkingen door de regering weer werden ingetrokken. Als je er van houdt, kan je nu weer naar het zwembad, de bibliotheek en nog een paar plekken, waar menig mens zich kan vermaken. En ondanks alles heeft de goedheiligman uit Spanje het toch ook weer aangedurft om ons kikkerlandje en de daar wonende lieve kinderen met een bezoek te vereren. Blij als een stel kinderen maakten de HH zich ondertussen op voor hun wekelijkse uitstapje ter voet. HH had de taak op zich genomen om passende trip uit te zoeken. Deze werd het en met voor de HH slechts onbekende zaken: Rondje wandelen in Steenbergen - Wandelroute | RouteYou . Iets later dan normaal werd afgesproken bij HF, zodat HH nog tijd had voor het te woord staan en aanhoren van een persoon met verstand van glas en nog veel meer. Eenmaal bij HF kreeg HH uitleg over de haardracht van VM. Met deze op zak en vol goede moed bracht HH zijn auto en menselijke inhoud niet naar Steenbergen.
De plaats heeft namelijk niets van doen met de wandeling an sich. Nee, gestart (en ook later weer gestopt) moest worden in het o zo pittoreske Nieuw-Vossemeer. Opvallend was de hoeveelheid RAM VANs op de heenweg en op de terugweg trouwens ook. VA belde HH om te vragen of hij een blokje had gezien. HH had geen blokje gezien. Voorgegaan door drie vrachtwagens van dezelfde firma werd N-V bereikt en werd de mooiste parkeerplek van het dorp door HH uitgekozen. Niet dat we daar stopten, want de meest praktische was een stukje verderop. Geen gekke dingen dus na schoenenwissel, het aanzetten van diverse applicaties ter smartphones en daar ging het loos. Naar we later op het einde van de wandeling ontdekten, is het dorp behoorlijk geraakt tijdens de watersnoodramp in 1953. Wellicht dat dat de hoofdreden is voor aantal kleine bootjes in de tuinen rond diverse woningen in de omgeving.
Vooralsnog scheen de zon nog tien minuten op onze bolletjes en was er geen vuiltje aan de lucht. De stratenmaker was bezig met wat stratenmakers doen, terwijl de wandeling van de HH was begonnen. De Platteweg doet haar naam echt eer aan en daardoor kon het HF opvallen, dat de varkens in de weilanden ontzettend veel op schapen leken. En wat was dat? Het leek op een oefenbasket voor de lokale basketbalbeoefenaars, maar waarom hangt de basket aan een kruisvormig iets en aan het kruis iets van een mensfiguur? Het zal plaatselijk vertier zijn. Aan het einde van de Platteweg was een bestelbus bezig met heel langzaam ons tegemoet rijden, terwijl de boer verderop bezig was met de bieten uit de grond te halen. Machinaal wel te verstaan. Dit alles weerhield niemand van ons om het gehucht Notendaal binnen te treden. In het stukje land langs de weg gleed een paard in haar enthousiasme uit. Hoewel zij enigszins schmutzig was, bleek de dame bijzondere interesse voor HH te hebben. Dezelfde aantrekkingskracht kwam op dezelfde weg nog een paar keer voor. De jonge in zijn krullen krabbende krullenbol op de fiets wenste ons zowel een goedemorgen als goedemiddag. Vriendelijkheid alom dus. Nadat HF een boom ietwat had gemarteld wist hij te vertellen, dat er door zijn onoplettendheid en vervoering een afslag was gemist. Geen ramp, gewoon wat eigen inbreng en wat lengte aan de route toegevoegd. Op een bedrijventerrein aan de overkant van de weg stonden nog meer vrachtwagens van dezelfde drie, die ons de weg naar N-V hadden gewezen. Een roeping? De begraafplaats langs de weg gingen de HH even bezoeken. De tarieven werden ons duidelijk en ook werden we onder andere gewezen op het feit, dat het graf van mevrouw Op de Kelder geruimd kon worden.
Even later betraden we De Heen. Volgens de routeontwerpers zeker de moeite waard. In de RKkerk kan je vanuit de Mariakapel het interieur bekijken en als je weer buiten komt is wordt deze vriendelijke begroeting/uitnodiging je deel.
Hoewel het boterhammentijd was, liepen de HH nog even door naar de jachthaven en met name de heuvel, vanaf waar een mooi uitzicht is. Een impressie alhier. Na de maaltijd nog even op zoek naar het sluisje, maar de HH konden het niet vinden. Wel troffen we Opa's Man Cave aan en werd het tijd om de Heen te verlaten langs een rustende auto uit de UK, die voor een huis met wat achterstallig onderhoud stond geparkeerd. Twee paarden en verderop een aantal herten wezen ons de weg naar een aantal vakantiehuizen uit de Tweede Wereldoorlog.
De mevrouw uit woonhuis 1 wist ons te vertellen, dat de Duitsers niet alleen in de bunkers ( waarvan nu eentje na veel vijfen en zessen door de mevrouw is omgebouwd tot een escaperoom) hun verblijf hadden, maar ook in hun nu woonhuis 2 en de boerderij vlak bij de bunkers. HH kon beamen, dat opblazen van dergelijke bunkers best niet eenvoudig is. Deutsche Gründlichkeit dus. Oh ja; ook het golfterrein is van de mevrouw en diens partner. Zij tipte ons nog over de sluizen bij Beneden Sas. Onze wandeling kent deze bezienswaardigheid niet en terugwandelen wilden we niet. Maar bedankten voor de algehele info en geraakten zo te Heense Molen.
Het plaatsje dankt haar naam hieraan. Een plaatselijke poes vluchtte van het bankje, maar haar poging om over de schutting te springen mislukte jammerlijk. Daarom weer terug naar het bankje. Wij danken de plaatselijke bewoners, die ons zo vriendelijk groetten. Na een mooi stukje ruilverkaveling en een blafhond verlieten we het gehucht. Een onverhard en ietwat modderig pad leidde ons verder en heet Honderd gemetendijk. Dat bekt net iets makkelijker dan de Dertigduizend roeden dijk. Aan de Tolsedijk zit de stichting Kune Zuva ( Zimbabwaans voor "De Zon Schijnt") en langzaam maar zeker werd de zon ook voor de HH weer zichtbaar.
N-V schoven we weer binnen en de welkomstschapen en -kabouters stonden opgesteld. De RK-kerk in N-V is aan de buitenkant in ieder geval een stuk indrukwekkender dan die in De Heen. Hoewel niet op de route gunden we onszelf in het kader van eigen inbreng een ruime blik in het dorp. Voor de geestelijke vader van Merijntje Gijzen is een standbeeld opgericht. En daarmee sloten de HH deze wandeling af. HH deed nog even een siteseeings rondje door een woonwijk en toen hoepla naar huize HF. Daar werd op zeer gepaste wijze de onderneming en belevenissen van vandaag onder het genot van doorgenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten