Het gebeurd wel vaker dat de HH, om wat voor reden dan ook, een niet-wandelweek inlassen. Zo ook vorige week. Waarom? Ach, ons inziens niet zo van belang. Belangrijker is, dat deze week een dergelijke situatie niet nog een keer voorkwam. Onder andere gezien de weersomstandigheden leek het de HH verstandiger om niet al te kale gebieden op te zoeken. HH verzon i.s.m. Route.nl een ietwat stedelijker aandoend geheel, maar toch ook
voorzien van natuurachtige onderdelen.
Hadden we al gemeld, dat de route langs het woonhuis van HF loopt? Dat is dus wel het geval. Geen toeval, maar wel leuk. In verband daarmee reed HH naar HF. Een best wel bekende rit, die dit keer niet werd vervolgd door een verdersturing. Allebei al voorzien van de wandelschoenen kon direct worden begonnen met de wandeling.
Eerst maar lekker tegen de koude wind in en dan zien we later wel verder. Zeker op het eerste stukje was door het hartverwarmende weerzien en de beschutting de gevoelstemperatuur hoger dan de buitentemperatuur. Prachtige plaatjes deden zich voor en herinneringen aan eerdere wandelingen in en met sneeuw kwamen dartel naar boven gedreven. In de buurt van de A16 had iemand een raam opengezet en tochtte het behoorlijk. Maar handschoenen en al dan niet mutsen boden verzachting. Net als iets verderop de wal langs eerder genoemde snelweg. Het viel beide HH op, dat van veel actie op het volkstuinencomplex geen sprake was. De op het terrein staande bus met passagiers was niet voorzien van glas. Vreemd en toch raar. Uit de dichtbije verte leken de drie torens erg op elkaar. Van dichtbij waren er best grote verschillen. Welke? Nou eentje dan. Onderin in 1 toren krijg je voor een wit gebit 35 euro. Bij een ander kan je (niet nu natuurlijk) brassen. Tijdens het oversteken van de A16 leekt het de HH een goede zaak het voorbeeld van de tegenligdame te volgen en op het fietspad te gaan wandelen. Dat beviel uitstekend en tijdens de rest van de wandeling bleven we dit volhouden. Uiteraard waar mogelijk. HH had nog wel wat vragen inzake de waard en dergelijke. HF kon bijna alle vragen bevredigend beantwoorden. Twee RET-controleurs fietsten elektrisch en deden dat enorm gecontroleerd. Via de Rijnsingel naar de Benedenrijweg koos HF in al zijn achteloosheid. Achteraf bleek, dat dat niet volgens het officieel uitgekozen plan was. Maar soit; zand erover. Bij het benzinestation deed iemand heel belangrijk werk, terwijl een viertal automobilisten hun automobielen aan het wassen waren. Wij op naar de Werfkade. Ieder zijn plezier. Niet iedereen voelt zich aangetrokken tot het edele wandelen.
Zo voelen de HH niet zoveel voor sportvissen vanuit een klein bootje bij een graad of drie onder nul. Middels een bordje van de Gemeente Ridderkerk werden wij op de hoogte gebracht, van het feit, dat het een ieder verboden is, zich op de plek van het bordje (en naar we aannemen de directe omgeving daarvan) hinderlijk te gedragen. De HH maakten zich uit de voeten, aangezien er geen definitie van hinderlijk gedrag was bijgesloten. Zicht op de ark van niet-Noach en een onaffe brug waren onze beloningen.
Gezien het roer en het anker moesten we wel in een zeeliedenbuurt terecht zijn gekomen. HF had thuis al gegeten, maar nu werd het voor HH tijd, om de meegebrachte boterhammen met beleg oet Twente. Handschoenen in de zak en smullen maar. De ietwat vermoeid ogende zeemeermin doet dienst als standbeeld voor de voltooiing van de Deltawerken op IJsselmonde. De wandeling ging nu naar beneden en voor de wind. Totdat HH ontdekte, dat 1 van zijn handschoenen de benen had genomen. Het traject waarop dat gebeurde was te overzien, dus terugwaarts en in de zoekmodus. Dat leverde geen windeieren op, maar wel de ontbrekende handschoen, die en passant een relatie met een in de buurt liggend mondkapje was begonnen. Abrupt werd deze romance verbroken en konden de HH weer verder. Dat ging wel gepaard met steeds meer mooie pogingen om uit te glijden.
We vragen u om niet massaal naar de Weggeefkast te gaan, maar moeten eerlijkheidshalve wel zeggen, dat het aanbod niet mis te verstaan is. De Rijndijk even oversteken om het wijkje aan de Nieuwe Maas even aan te doen. Een vrij grote plastic bloempot bood zich aan en HF maakte daar gebruik van om gemakkelijk zijn schoenveter weer vast te maken. Ook hier weer volop uitglijbewegingen. But the best has jet to come. Op de Benedenstraat werden we ingehaald door een hardloper in korte broek. Zoals eerder gezegd en geschreven ieder zijn plezier. Een mooi stuk vooruit kreeg de hardloper een ietwat innig contact met een geparkeerde auto. Toen de HH dezelfde plek aandeden, bleek de oorzaak van de dat contact. Een soort ijsbaan was op de weg aangelegd.
En zoals altijd geldt: op schip op het strand is een baken in zee. Wel met moeite, maar de HH bleven overeind, net als tijdens de rest van de wandeling. Een niet-uitglij-poes en een wel-uitglij-poes kruisten ons pad. Na een stukje om de kerk, werd bij het 40-45monumet duidelijk, dat de natuur wel degelijk aan humor doet. Tijd om langs een glijbaan vanaf het fietspad over de Van Brienenoordbrug via kronkelfietspaden onder de A16 door te gaan, terwijl boven de brug openstond. Weer bovengronds op naar het park De Twee Heuvels. Een mooie mengeling van rotsblokken en sneeuw-, ijs-, zon-, slee- en schaatsplezier; al dan niet met drone. Een jongentje, dat naar beneden sleede, was onaangenaam verrast, toen hij al voorovervallend ontdekte, dat op asfalt de slee niet werkt. Zo zoetjes aan waren de dijken weer aan de beurt en werd het eindpunt bereikt. Dat leek wel verdacht veel op het beginpunt, maar was het niet helemaal. De HH zijn zeer verheugd met de gedane wandeling. Hopelijk heeft u ook dergelijke fijne
herinneringen aan de afgelopen week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten