GHW53: Houtkades door Laag-Holland

Vandaag deden wij deze.

Een relatief kort ritje naar Harmelen en in deze tijden hoe dan ook niet druk op de weg was de terechte verwachting.
Dus de bekende brienenoordhop bracht HH ten huize van HF. Daar werden rituelen en geen gifts uitgewisseld deze keer.
Ook deze keer was HH zonder pet, de durfal. HF vroeg advies inzake meenemen groene jas. Altijd doen was het advies van HH. En wat was hij daar verderop blij mee.

Ruim binnen een uur waren en werden we met behulp van digitale assistentie geparkeerd in het altijd al aanwezige Harmelen. Stoep en auto stoel boden hulp bij de schoenenwissel.

En daar ging men op weg. Door een niet nader te noemen deel van de behuizing waar men niet alleen grote huizen op en in het water had, maar waar het hebben van slechts een auto niet gewaardeerd werd. Slinks oversteken van een brug bezorgde ons de overzijde. Daar was dan toch ook weer een oude scheepswerf die er nog mooi uitzag. Zo ziet u maar, het hoeft niet altijd met de e-bike.  Wist u dat men dit al heel lang een jaagpad noemt? Maar door het ontbreken van jagers in deze crisis konden wij heel rustig wandelen hoewel die 5 per uur toch een leidraad vormt.
Vrijwel enige tijd later werd onderlangs een spoorlijn een klein stukje verder toch linksaf een natuurpad bereikt. Vroeger werd hier al van een Hollandse kade gerept nu des te meer.
Veel natuur, wijde blikken en natuurlijk een puur Hollands landschap vormt de komende tijd het uitzicht. Erg mooi. Jammer is dat een deel van de route niet bereikbaar is vanwege broedvogelarij. Maar laten we dan ook met de volgels afspreken dat zij zich ook aan dergelijke afspraken houden (fam Zwaan!). Maar ach, bija tegenover de molen van Kockengen, ook wel bekend onder de naam Kockengense molen, deden wij op een bank de bammetjes en het water. Prima service dat terwijl wij daar zaten de prullenbak werd gereinigd en van een nieuwe zak werd voorzien. Kockengen dank!
Verder wandelend werd wederom ingrijpen in de route noodzakelijk. U weet wel, de vogels en het broeden.
Niettemin kregen wij zicht op een bijzonder mooi natuurgebied wat vanwege de rust een mooi plekje is binnen de polder omgeving.
Tja, dan wordt het tijd om richting het kasteel te gaan. Kasteel de Haar is zo groot dat u daar echt wel de tijd voor dient te nemen. Zelfs voorzien van een eigen kapel. Bezichtigen is nu niet mogelijk maar de omgeving en de natuur is waarlijk voor Nederlandse begrippen prachtig. Dat natuurmonumenten in de natuur ingrijpt maakt Haarzuilens niet uit, het doet wat het moet doen. Nu kwam dan wel het moment om de jassen uit te doen. Gelukkig wensten zij in de rugzakken te worden opgeborgen.
Eenmaal voorbij haakten wij aan bij een wat later bleek bekend stuk van een route, die wij eerder hadden gedaan. Het beeld met de drie kerken was de trigger die ons aan het nadenken bracht. In een vroeger blog kunt u dat zeker terug vinden.
Niettemin moesten wij toch verder want de auto bevond zich immers in Harmelen. Dus het landgoed werd op ruime wijze bekeken, zo ook de gesloten golfbaan, het geen de HH niet uitmaakt want wij kennen geen handicaps.
Klein stukje langs een drukke(re) weg en dan toch weer naar links wat ons uiteindelijk bij het Vijverbos bracht, weer zo'n leuke onverwachte verrassing zeker met dit mooie weer. Een zig-zag doorsteek leverde hele mooie uitzichten op, echt de moeite waard.
Tja, Harmelen kwam in zicht, met restanten van vroegere kastelen, een mooi kern en wat denk je: vlakbij stond de auto. Weer tankten wij niet, is immers niet nodig met de huidige lage prijzen.
Terug ten huize van HF werd een tuinplek verkozen om ons te dienen. Bieren en happen waren aanwezig en werden in het bijzijn van dame M en de poezen genoten.
Volgende week lijkt weer een topper te worden hoewel wij nooit vooruit lopen op dergelijke zaken.