zaterdag 19 december 2020

GHW 75, last blast from 2020


Eerst maar het negatieve nieuws. De HH zijn nog niet ingeënt. Dat zal ook nog even duren.

Nog meer slecht nieuws: u gaat de komende tijd niets van ons zien. De HH gaan in een zelfgekozen pauze-stand die op enig moment zal overgaan. Geen paniek, het is een keuze.

Zowel over het laatste maar zeker ook het eerste punt doen wij verder geen uitspraken. Zou voor niemand een oplossing zijn.


Dan de voorlopig laatste, met de nadruk op laatste,want er kan er maar een....

Die ging naar een inmiddels zeer bekend stukje Nederland. Wij hebben een zekere band ontwikkeld met deze streek die bij sommigen bekend zal zijn als mogelijk de Veluwe of iets wat daar tegenaan schuurt. Om onduidelijkheden te omzeilen noemen wij het meer gelijkend de
Utrechtse heuvelrug. Hoe dan ook de afslag Maarn zorgt voor duidelijkheid.

Wat maar weer opvalt en niet voor de eerste keer! Er wordt zo snel beweerd dat Nederland geen bergen kent. Ook de HH waren zo die mening toegedaan dat afstraffing volgde en niet zo’n klein beetje ook. Wij weten inmiddels heel goed dat er altijd langere trappen bestaan en niet alleen bij de buren maar ook gewoon onderweg. Wilt u dit niet meemaken dan dient u Zanderij Maarn te mijden.

HF wenste te parkeren in feite middenin het natuurgebied en dat lukte. Dat betekende wel dat we direct al wisten waar we op de terugweg zouden eindigen. Jammer, maar HH diende deze keuze te respecteren. Immers, hij die rijdt bepaalt.

Mooi tuingereedschap bood zich aan tijdens de schoenen wissel en mind you, ook na de wandeling. Mocht het nu weg zijn dan hebben de HH hier in die zin geen aandeel in gehad. HH mocht de richting kiezen en hij volgde zijn hart, natuurlijk figuurlijk bedoeld. Want waar HH gaat vindt u ook zijn 💓.

Wandelen doen we al enige tijd en opvallend blijft dat er in deze manier van voortbewegen weinig progressie zit. Als we oude onderzoeken moeten geloven doen we dit als mens al enige tijd.

Even door wat men alhier bebouwde kom noemt en langs een kapel ging het naar beneden. Normaal gesproken niets aan de hand maar och, wat hebben de HH zich vergist. Natuurlijk, beneden was het aangenaam wandelen maar toen was er aan de linker kant die trap. Wij denken achteraf dat Hemelvaartsdag hier is opgenomen.  Niettemin w
aren er een heer en een dame die er een gebruik van maakten om op en neer te gaan in een schijnbaar geruste beleving. Zo zie je maar, er is meer tussen hemel en aarde dan gewoon wandelen. Eenmaal boven konden wij inhaken op de route van twee damesmeisjes waarvan een reeds de daad achter de rug had getuige de inhoud in een duw wagen. Maakt de HH niets uit, als wij een verzoek krijgen is er in principe sprake van bereidheid, zeker aan het begin van de wandeling. In dit geval ging dit niet door aangezien onze wegen zich niet gelijk bevonden.

Nagenoeg wat later ondersteekt u de grote weg op een bekende plek en ga je daarna vrijwel direct rechtsaf. Het eerste stuk, u weet, met dat sombere deel, is bekend maar daarna buigt u enigszins naar de linker zijde en verlaat men bekend terrein. De natuur laat zich hier van zijn beste kant zien en dat is vrij naakt kunnen wij u vertellen. 

Er zijn bomen, er is veel vocht van eerder deze week en niet alle bomen en struiken hebben hun groen kunnen bewaren, zodat ook hier geldt: ook moeder natuur kent slechte opruimers.

Onderweg was er veel tijd om de wereld problemen op te lossen, hoewel zoals u weet wij de meeste al enige tijd benoemd hebben. Kort stilgestaan ook bij het inter
ieur van de man cave van Mark, maar niets spannends te melden te aldaar. Dat kan niet gezegd worden van de werkwijze inzake hoe men te alhier omgaat met niet-fraudeurs. Maar genoeg hierover, Biden is aan zet hopen wij. 

De pyramide troffen wij in iets mindere staande staat aan. Wat ons betreft maakt men haast met de her-oprichting van deze staaf anders is het effect weg vermoeden wij.

Wist u dat op mountain bike paden die wij mochten delen als voetvolk er niettemin berijders van genoemde voertuigen zijn die de HH er nogmaals indringend op wezen dat dit een weg was bestemd voor hen die een dergelijk voertuig kunnen overleggen. Kijk dan is dat maar duidelijk. Ook viel ons een naar trekje van sommige heren mtb’ers op, namelijk men wacht niet op soortgenoten van het dames ras maar die laat men geheel alleen voortploeteren. Het spreekt voor zich dat als de HH kunnen bemiddelen door deze dames van lichamelijke en of geestelijke bijstand te voorzien dat wij hiervoor open staan.

Het gebied rond Eben-Haëzer was vooral leeg. Maar dat geeft niets aangezien wij er niets te zoeken hadden.

Veel bijzonders gebeurde er in de laatste etappe niet zodat wij genoegelijk maar zeker ook ontspannen de route uitliepen. En nogmaals, het tuingereedschap was nog aanwezig.

Daarna naar huize van HH alwaar de HH in een volkomen van damesmeisjes ontvolkte ruimte konden genieten van drank en spijzen, onderwijl mijmerend over wat we gaan doen als zaken weer normaal worden. Misschien bellen wij nog ff met de Jonge om te kijken of de HH nog voor de kerst .........


Fijne dagen en tot volgend jaar




Geen opmerkingen:

Een reactie posten