Of je nou zegt: gelukkig een nieuw jaar of een gelukkig nieuwjaar, een ieder pakt de draad weer op. Daarbij hoeft niet noodzakelijkerwijs sprake te zijn van een goed voornemen. Desondanks: de ene koopt een ander huis, de ander gaat op bezoek in een regeringsgebouw, sommigen stoppen met slechte gewoontes of starten er juist eentje op en anderen pakken de wandeldraad weer op. De HH passen perfect bij het plaatje van de laatste groep.
Daarover zo meteen meer, maar nu eerst een ieder een goed en gezond jaar gewenst. Zo, en dan nu de wandelingenaffaire, waarin de HH deze week in verwikkeld raakten. HH kwam met een plan en daarna nog eentje. Uiteindelijk werd in de vrijdagochtend besloten optie drie uit te voeren en dat was deze: https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/6934974/wandelroute/ontdek-al-wandelend-een-topper-in-de-geschiedenis-cope-ontginningen . Ons van geen kwaad bewust bleek later, dat we in de voetsporen van de Romeinen zouden gaan treden. Of de grond destijds ook zo drassig was in de omgeving van Woerden, vertellen de geschiedenisboeken niet. Wij wel. Om bij het begin te beginnen: HH haalde HF, waarbij HH een mooi hallo-dansje uitvoerde. HF vond her enorm leuk.
Als startplek had HH het plaatsje Zegveld uitgekozen. Vandaar dat de reis daar naartoe ging en vandaar dat we daar de schoenwissel deden al zittend in een bushokje. Onder begeleiding van gebeier begon de wandeling en op verzoek van HF in noordelijke richting. Mooie voorbeelden van oudbouw kwamen we tegen. Maar in Zegveld doet men ook aan nieuwbouw. Een vrolijke hond woont daar en Cor werkt beter, zelfs als er post bezorgd moet worden. Arbeidsvreugde kent men daar ook, net als boosheid om een pijp. Voor de HH werd het tijd om voor het eerst dit jaar kennis te maken met drassigheid.
Dit brugje leidde ons, al glibberig zijnde, naar en op het Broekerpad. Meteen werd duidelijk, dat de broeken van de HH na de wandeling van vandaag een grote wasbeurt nodig zouden hebben. Drukte dat de pret? Integendeel. Bij de parkeerplaats van Hortensia Eiland werden, naast o.a. artistieke voorwerpen en boerderijyoghurt, onzichtbare eieren aangeboden. Het is ons wat. Vlak nadat HH het gevecht met bijbehorend slagveld daar in de buurt tegen de Kretenzers had gememoreerd, zagen we dit toepasselijk gedenkhuisje.
Reden temeer om via Toegang de reis voort te zetten. Wist u dat de Toegang ook leidt naar het pontje over de Grecht? HF wist van niets en HH begon het na verloop bekend voor te komen. Eerst lukte het HF niet het handmatige pontje in beweging te krijgen, maar na indrukking ging het als een tierelier en uiteindelijk konden we aan boord. De personen na ons wensten zelf de overtocht te organiseren en geen gebruik te maken van HH zijn schippers- en overzetkunde. Om de Van Teylingenweg te bereiken maakten we gebruik van een betonnen pad tussen de weilanden door. Maar ter hoogte van de ooievaar en de twee zwanen mochten we weer overstappen op drassige ondergrond met mooie zuigkracht. Op de eerder genoemde weg aangekomen besloten we bij Karretje Treur van Ria de rugzakken op het tafeltje te zetten en lunchpakketten aan te spreken. Met succes. Dat iemand uit de auto stapte en in een brievenbus keek, deerde ons niet. Middels een bordje leerde Ria ons, dat diefstal niet loont. We lieten haar karretje daarom staan en liepen verder richting Kanis.
Of we daar Gunnik ook aan zouden treffen wisten we niet. De toren van RK-kerk in Kanis wordt gerestaureerd en bij het bouwproject iets verder op had de meneer van de betonmortelwagen het enorm druk en had haast. De HH niet, want het was best aardig weer en de wandeling beviel prima. HH had een beschermd stadsgezicht belooft in Kamerik en kwam er dus ook. Bovendien kan je 4 (eigen geslachte) soepkippen voor de prijs van drie afnemen. De jeugd houdt zich vooral bezig met de vis, die er dan nog in de vaart zit, er met man en macht uit te halen. En zo lieten we ook Kamerik achter ons. De vraag rees of de HH nog de redelijk druk van verkeer voorziene Mijzijde tot aan Woerden zouden blijven volgen of via boerderij De Boerinn weer het weiland op te zoeken. De laatste optie werd. En begeleid door ietwat verblindend maar zeer aangenaam schijnend zonlicht richting de boerderij. Op het erf van de Boerinn was iemand van mening, dat het niet door de bomen kwam. HH transformeerde in DenkHenk.
We liepen verder en kwamen bij pontje nummer twee: een soort vlot voor 1 persoon tegelijk. Twee dames waren ons net in tegengestelde richting succesvol voorgegaan. De HH kunnen dan natuurlijk niet achterblijven.
Na de overtocht kwam er een volgend keuze moment: rechtsaf en verder door de drek zeulen of met twee vingers in de neus (figuurlijk) een betonnen pad benutten. Aangezien we niet bang zijn voor zeer besmettelijke vogelgriep werd het verharde pad gekozen. Een wegvluchtende haas zag dat al aankomen. De boerderij van Boer Bert mag er zeker wezen. Blijkbaar is Bert ook zeer gesteld op zijn koeien. De maaltijd voor de eerste groep van zo'n twintig dieren was mooi uitgespreid. Voorzien van blijdschap en goede zin kwamen we op de 's-Gravensloot terecht.
Daar opperde HF, dat hij werd getroffen door Voldoening en dat dat hem vulde met blijdschap. Ook de reiger op het dak hielp daarbij. Tot de grote verrassing werden we uiteindelijk ook nog eens voor de derde keer getrakteerd op een handmatige veer. Het "Hallo" van de mevrouw gold eigenlijk voor iedereen. Na de overtocht een ontmoeting met een blikvanger, zijnde een gigantisch grote ooievaar. Even later werden onze schaduwen overreden, maar zoals HH al voorspelde, deed dat geen pijn. En dan liepen de HH Zegveld weer binnen, waar een man zwerfafval aan het verzamelen was. Zegveld beschikt blijkbaar over een eigen brandweerwagen en wel in het Gemeentehuis.
Bij de bakkerij, die op zich al bijzonder is, woont tegenwoordig Kabouter Bakkebaard. Aldus volgens een krantenartikel. En daarna was de koek op en worden in het bushokje de schoenen weer gewisseld. De vuilverzamelaar deponeerde zijn resultaat in de kliko van het mortuarium. In verband met een weg afsluiting en op aanraden van een daartoe bevoegd bord, werd de autoterugweg buiten het dorp om gedaan. Een leuke poging, maar de weg werd volledig geblokkeerd door een vrachtwagen, die zijn zeer bijzondere lading kwijt wilde, maar wat niet lukte. Daarom rechtsomkeert en alsnog via het dorp. Een mooie zonsondergang begeleidde de rit richting huize HF. Daar wachtten ons, naast VM en Koot en Bie, koude dranken en warme en koude hapjes op. Al met al een superdag. Tot een volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten