GHW 78: De avondklok en de HH

Voordat we reppen over  de HH-activiteit van deze week, eerst de avondklok. Hoewel niet door hen uitgevonden, hebben de HH hem/haar/het wel gevonden tijdens de jongste wandeling. Ziedaar. 

Dan de wandeling an sich. Vorige week hadden de HH uitvoerig overleg gepleegd over het hoe en wat van de route voor deze week. In gezamenlijk overleg werd heel snel bekend, dat deze route, qua tijdstip en dergelijke, wel te doen moest zijn buiten wat voor avondpendule ook: https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/8192600/wandelroute/natuurpoort-de-seterse-hoeve . HH had de rijbeurt en had al vroeg in de week zin in. Dat duren de dagen lang, maar zo rond tienen ( poezebeestjes zaten bij HF op de uitkijk ) werd het woonhuis van HF aangedaan.  Dit met medebrenging en overhandiging van diverse bladen aangaande muziekluisteren en zo aan HF. Deze kon het niet laten een kleine terugdonatie met idem te doen. U begrijpt het al: de stemming zat er meteen in. HF, voorzien van een nieuw fleecevest, mocht ook voorin zitten, maar zich niet met het stuur bemoeien. Geen punt. Nog geen kilometer onderweg zagen we twee automobielen, die elkander de plek op de weg niet hadden gegund en dusdanig gehavend waren, dat de kreet auto mobiel niet meer van toepassing was. De ingebouwde mevrouw in de auto van HH beloofde ons naar het beginpunt van de wandeling te loodsen. En ze hield woord.

Aangekomen te aldaar, leek het er duidelijk op, dat de HH niet de enigen zijn, die weleens een wandeling maken en daarmee in de ochtend beginnen. Of dat de reden was van het feit, dat het bos iets anders aangevlogen moest worden; geen idee. Schoenwissel? Ja. Groene jassen? Ja. Rugzakken? Ja. Shawls? Ja. Muts? Alleen HH. Handschoenen? HH had de zijne teruggevonden en HF niet. Routeverklikkers aan en vooruit met de geit. Wilde dieren deden middels een spandoek kondt van het feit, dat zij zomaar kunnen oversteken. De HH bleven tijdens de gehele wandeling op hun hoede, maar genoten toch van het geheel. Al snel bleek, dat ook deze streek de afgelopen tijd voorzien was van behoorlijk wat regenwater en dientengevolge plas- en moddervorming. Diverse bomen hadden deze ochtend al een fikse inspanning gedaan, want de zweetdruppels hingen aan hun takken. En zo arriveerden we bij de Follies.

Niet te verwarren met de Folies van Parijs. In dit geval gaat het om de voormalige leemputten. Even een beetje van de route af, maar snel weer terug en wel langs rokende planken en een schuur, waar kettingen aan een bovenbalk zijn bevestigd?!? De dames op leeftijd op mooie van hakken voorziene schoenen zagen toch af van verder wandelen over de modderpaden. Toezicht op ons vanuit de lucht vond plaats middels diverse helikopters van onze eigen luchtmacht. En dan al wandelend door het bos kom je van alles tegen. Iemand met een gele jas bijvoorbeeld. Uit zijn padvindertijd wist HH nog, dat dat doelen of targets zijn voor de plaatselijke jagers. Onderweg zagen we meer van deze targets. Van jagers en hun schieterij hebben we niets gemerkt. Wel van open vlakten met duinvorming en vennen.

En deze militair met zijn geweer in de aanslag. Een vriendelijk groetende man op een elektrisch skateboard beleefde veel plezier en het rijden door water- en modderplassen. Boomversperringen trotserend op  naar de vennen. Bij de eerste daarvan mocht een hond niet het water. Dit tot teleurstelling van de hond en de kinderen, maar de moedr wilde absoluut geen natte hond in heur auto. Iets verderop wel een waterhond (geen zeehond) en een in zand uitgevoerde replica van het Empire State Building sierde daarna de kustlijn. De navolgende Follies heeft een projectontwikkelaar omgetoverd tot villa's voor vleermuizen. De linker- en de rechtervoet van HH hadden inmiddels hun temperaturen aan elkaar aangepast. Hoewel het nog niet voelde als etenstijd stelde HH voor een omgevallen boom te benutten als zitplaats voor de lunch. HF wilde graag nog even doorlopen. HH sloot zich bij deze zienswijze aan. De oversteek van de Vijf Eikenweg was nu aanstaande. Dit ging wel gepaard met tegenliggers uit Rijen. Hondenuitlaattijd bleek aangebroken. Diverse exemplaren, al dan niet vergezeld van een paard en wagen, kwamen op ons pad. En toen begon HF toch best trek te krijgen. Een bank, die niet in de oorspronkelijke staat verkeerde, deed zich uitnodigend voor en de HH, eerst wat aarzelend, maar later zeer enthousiast, namen plaats. De ene nam water en brood met paté en kaas(salade) en de ander water en brood met paté en kaas. Net op het moment, dat we de kuierlatten weer zouden nemen, kwam Lotus langs. U weet, het nu nog jonge hondje, dat straks groot wordt en al wat donkere haren door zijn puppieharen krijgt. En zo bereikten de HH een recreatiegebied aan de rand het bos. Het bos lieten we achter ons en namen het hazenpad. HH vroeg HF af

inzake tafelschikking van na zaten. Eenmaal het Hazenpad verlaten zag HF een hond, die zich enorm goed had verkleed als poes. Carnaval gaat niet door, maar het verkleden kunnen de Brabanders niet laten. Net als drinken op straat. De HH vergeten af en toe de route aan te houden. Deze keer geen onoverkomen

lijkheid. De zandverstuiving dan maar even op een iets andere manier aanvliegen. Het was wel een gewilde plek om te vertoeven; door klein (kon geen tak omhoog krijgen) via groter (kon een tak omhoog houden) tot grootst (hadden andere dingen aan hun hoofd dan takken omhooghouden).  Het leek alsof iets het niets een hardloper ons inhaalde. Nog een ven en daarna werden we geïnformeerd inzake het Gerecht van de HH van Oosterhout van weleer. Overtreders der Wet werden in Oosterhout ter door gebracht en later in de bossen aan een galg gehangen. Voor alle zekerheid waarschijnlijk, want Brabanders zijn best goed als doen alsof.

Na nog wat modderige hindernissen kwamen we terug bij de parkeerplaats. Het aantal geparkeerde auto's was inmiddels enorm toegenomen. In er werden warme dranken verkocht. De HH gingen voor koude dranken naar HF zijn thuis. Daar wachtten geitenkaas en gehaktballetjes op hen. Prettig alcoholische zaken als Steenbrugge Herfstbok en Wild Mill Blond waren de opmaat van de vuurdoop van een eigen brouwsel van HF. De Stoute Ikke werd door beide HH volledig goedgekeurd, zodat HH met een goede muts thuis het resultaat van schilderwerken kon gaan bekijken.