De boog kan niet altijd gespannen zijn en al zeker niet als er verkiezingen in het spel zijn. Keuzes moet een mens uiteraard regelmatig maken. Zo ook de afgelopen week. Naast een politieke keuze speelde zich bij de HH ook een routekeuze af. HH had hiervoor een voortouw. Uit de school klappen doen we niet, maar het devies was: vroeg beginnen; vroeg eindigen en geen nabespreking. Ja, en daardoor kwam natuurlijk een wandeling in en bij Goude uit de (stem)bus. Om precies te zijn deze: Wat vind jij van het water van Gouwekanaal? - Wandelroute | RouteYou . Om de zaken ietwat eenvoudig te houden, reed HF naar HH. Te aldaar aangekomen, kreeg HF een verrassing voorgeschoteld. In verband met het bereiken van een leeftijd boven de 59 jaar, gaf HH een geschenk in de vorm van een vinyle langspeelplaat. Zowel de artiest als enkele te Montreux gespeelde muzikale nummers deden HF aan mooie momenten van eertijds denken. Ter vergroting van de feestvreugde trok HH ook nog zijn groene jas aan, zodat de GHW weer in volle glorie kon worden aangevangen. Al met al een mooi begin. HF stuurde eigenlijk heel eenvoudig naar een parkeerplek, waar een aantal maanden geleden ook een ontdekkingsreis door en naar Gouda werd gestart. HF hoge schoenenwissel en HH de lage variant. En voorwaarts. Gelukkig hoefden de HH bij de tunnel geen rekening te houden met de doorrijhoogte.
En aangezien hier de twee resterende deelnemers voor het klaverjassen niet waren komen opdagen, kon de trip richting het Gouwekanaal snel worden voortgezet. Helemaal zonder haperingen ging dat niet. Nadat we getrakteerd waren op een kudde kippen en hanen(en een poes, die niet mee mocht doen) en aan een coronatestplaats voorbij waren gelopen, moest HF bekennen, dat hij weer eens ongewild en eigenwijs een eigen inbreng had veroorzaakt. Op schreden terugkeren was het advies en ook zodoende. De brug diende te worden genomen. Gelukkig zonder fietsen, want zo te zien aan de jongedame is het handhaven van een fiets op de nodige trap geen pretje. Aan de overzijde van zonet werd de route weer opgepikt.
Bij het huis iets verderop liepen we door, aangezien we geen bier te vergeven hadden. Het pand van Boonstoppel heeft betere tijden gekend, ook al staat er een caravan in de tuin. Op zeer kundige wijze zorgde HH dat HF zonder kleerscheuren en dergelijke onder het spoor doorkon. Desgevraagd liet de sportvisser ons weten, dat er niet of nauwelijks gebeten werd. En bij de spoorbrug bij het autowellnessresourt liet HH de personen, die bij de brug bezig waren, duidelijk blijken, dat hij wel wist waar ze mee bezig waren. HH ging bij het gemaal even uit de wind staan. De persoon, die de gestopte auto bestuurde, informeerde of HH wellicht interesse had in kopen van het pand. HH moest ontkennend antwoorden. Mogen wij even uw aandacht vragen voor het prototype van de metaal met een net.
Fijn, dank u. Sommige tegenliggende fietsers hadden danig last van de tegenwind. Het advies onzerzijds: rijdt immer voor de wind en maak je later eventueel druk om het uiteindelijke doel van de fietstocht. Wat wachtende auto's, aanhangers en dergelijke later was er weer een brugneming. Op de nu volgende kade haalde een fietsjongen een kunstje uit, terwijl de blauwe beer gapend toekeek. Het volgende bruggetje namen de HH samen met twee bejaarde dames op leeftijd. En toen begon de bebouwde kom van Gouda. Niet alles wat je daar ziet, is wat je denkt, dat het is. Zo is de grote kerk qua aanzicht wellicht nog een kerk, maar doet dienst als gezondheidscentum. Bij de tot dansstudio omgeschoold schoolgebouw raakte HF zeer in de war door de kreet MorgenStondGouda. Toekomstige tijd, verleden tijd en heden werden hem te veel. Net bekomen van het vele nadenken daarover kwam de zijn van Erasmus weer roet in het HF-eten gooien: Reizigers zijn wij in deze wereld; geen bewoners. Aanmoediging van HH en het betreden van het oude gedeelte van Gouda bracht rust. Leuke grachten, een gitaarbouwer van aparte gitaren, maar ook Woppes spulletjes eisten onze aandacht op.
Hoe dichter we bij de Markt en het stadhuis kwamen, hoe meer de geuren van 1 van Gouda's beroemde levensmiddelen de neuzen beroerden. En nee, niet de kazen, maar de stroopwafels zorgden er dit keer voor. Op weg naar het station probeerden twee dames op evenveel grote witte fietsen ons de weg te blokkeren. Maar dan hadden ze eerder op moeten staan, want de HH ontweken de opgebouwde blokkade als pro's. Bij het stonden bussen te wachten en raakte HF weer even van het pad. Correctie vond snel plaats, zodat een bus ons nog even kon dwarsbomen. Voordat we de trap af gingen naar de tunnel, bleek een huis de buren te hebben verloren. Als goedmakertje had men wat zand op de traptreden gestrooid. Na de spoortunnel kwam voor de HH weer een nieuw stukje parcours. Onder andere Buitenlust van 1904. Al snel daarna weer wat vertrouwds. Tuincentrum en op naar het ziekenhuis. Niet echt natuurlijk, maar wel er langs.
In het park daar vlakbij waren aardig wat mensen aan het recreëren. Drie mannen wilden blijkbaar om voor ons onduidelijke reden hun handen niet laten zien: 1 verstopte ze op de rug, 1 in de jaszakken en 1 in de broekzakken. Het Groenhovenpark was nieuw voor de HH en zorgde voor nog wat extra vertier zo tegen het einde van de wandeling.
Een persoon probeerde van redelijke afstand een bal in een doel te schieten. Zijn kreet bij de mislukking sprak boekdelen. Een kapotte trommel was, samen met kunstgrasvelden, zo'n beetje de laatste wetenswaardigheden, afgezien van een dame die twee heren aan de praat hield. Maar daarna was de koek dan ook op. HH heeft de meeste bekenden met de naam Rob en er was goede tot zeer goede ontvangst. HF bracht HH thuis en toen scheidden onze wegen. Tot een volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten