GHW 85: Het ronde Bentwoud

Zoals wel vaker speelde een samenspel tussen twee dartelende HH in groene jassen, ook wel de groene Heeren geheten en dat van naam en uitziende. Uiterlijk speelt wel vaker een rol maar in deze dark times zeker en vast. Weet je wel dat de HH luisteren naar de namen Heer Frans en Heer Henk? Zo, dat komt binnen. Aangezien die van vorige week nog vers in het geheugen stond gegrift was het zaak om dit vakje leeg te maken en daar iets anders voor in de plaats te doen, concreet deze:

https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/5954312/hikingroute/bentwoud-rond

Lachen is ook dat HF in eerste instantie iedere betrokkenheid bij een eerdere versie wenste te ontkennen, maar dit bleek uiteindelijk niet vol te houden. Twas maar goed ook want zodoende bleek dat als je de spullen maar op de juiste wijze van drank en spijzen voorziet de groei daarna volgt.

Parkeren bleek een lastige aangezien HF precies wist waar hij wilde staan en HH niet. Zodoende kon er onderweg geen ondersteuning worden geboden. Maar ondanks of wellicht vanwege geen hulp wist HF de voiture precies met de neus naar voren te parkeren en na het uitschakelen van de motor konden de HH de auto verlaten, vanwege Corona deden wij dat ieder aan onze kant. Daarna andere schoenen, opschieten, de jassen aan en de ellebogen rakend kon het op weg. Wat een avontuur stond ons nu weer te wachten?

Eenmaal op weg bleek dat we een deel van de route twee keer zouden zien, maar met onze wij onthouden niets houding maakte dat weinig uit. Aangezien we slechts een 17 km zouden lopen was het maar goed dat de ophaling rond 11 uur had plaatsgevonden, anders hadden we hier toch enige tijd met onze zwagers in de hand hulpeloos rond gewandeld. Nu concreet was het ook rondwandelen. HH wilde nagenoeg direct de zwager aan de buitenlucht blootstellen gezien de vele natuur rondom. Een armzalig boompje was niet snel gevonden van daar dat dit enige tijd kostte. Maar een stuk lichter kon het dan door. Fraaie ronde bossen en vergezichten werden ons deel en vielen als zodanig op en mee.

Soms leek HF zeker van de route, andere momenten viel dat enorm mee. Maar HH is inmiddels het nodige gewend en hoor ik jou zeggen, wat mankeert aan de andere handen en techniek? Niets mis mee kunnen wij verzekeren. Dus zoals vanouds zijn zij zeer voorbereid en gaan zeker en vast het avontuur aan wat in de volksmond wandelen wordt genoemd.

Op enig moment was er een volkomen zinloze trap die me daar onzinnig ruimte opeiste in het landschap. Aangezien wij er dan toch waren werd direct besloten er dan toch ook gebruik van te maken. Zodoende ging het eerst omhoog maar zoals verwacht ook weer naar beneden. Lachen zeg....

Eten kon op een nieuw bankje maar het zitten en nuttigen voelde als vanouds.

Verder naar een soort uiterste alvorens HF aangaf dat het nu terug ging. Niet over dezelfde maar toch zouden we een deel weer terugzien. Daar waar de eerste partitie vooral de wind in de rug kende bleek deze nu uit een ander vat te tappen, zodat wij echt aan de bak moesten. Dat zou het gemiddelde naar beneden, zoveel was nu al duidelijk geworden. Ook het haar zou door elkaar geraken, maar dat is slechts een klei offer wat de HH graan brengen om aan de algehele ontwikkeling van de BV NL een bijdrage te leveren.

Onderweg werd vaak gesproken over het vrouwelijke ras, overeenkomsten werden niet gevonden wel vele verschillen. Enkele willen wij eruit lichten:

- geen voorkeur voor gedoe

- ze zijn wel lief

Na wederom een zwagerpauze en onderweg foto's van de kleine schapen en grote zwanen kwam zo langzamerhand een einde aan deze gang. HF had inmiddels ruiterlijk toegegeven dat herkenning was ingetreden, zodat dit ook positief kan worden uitgelegd.

Via een reuze konijn en kleine angsthazen kozen wij de route naar de auto.

Eenmaal bij HH was er een drukte van belang, met name van de vrouwelijke kant. Laten we het op een gelijkspel houden. Drank was aanwezig evenals spijzen.

Tot dusver