GHW 97: Toch wandelen

Hoewel de voortekenen ineens verslechterden waardoor zicht op een verhaal voor u als lezer onzeker waren ging dan toch op vrijdagmorgen de bevrijdende Whatsapp ringtoon en werd het duidelijk. We konden, vanuit huize HF kwamen deze verlossende woorden.

We kunnen niet zoals de heer Omtzigt hier een tientallen pagina's dik memo aan wijden, dan gaan anderen ermee aan de haal. Wat wel gezegd kan worden? Er waren voorvallen geweest die een wandeling niet letterlijk in de weg zitten maar in de meest niet erotische zin van het woord toch wel. Vandaar deze korte maar denken wij verstandige toelichting.

Wat vooraf ging? Een week niet wandelen samen.

Wat bleek? HF had iets ondenifieerbaars opgedoken wat zou langskomen bij een bepaald raad eens een huis. Dit specifieke plekje zorgt voor gevoeligheden die u wellicht niet achter de HH zou hebben gezocht. Zo zie je maar, als je honger hebt moet je eten en niet wandelen. 

HF belde aan bij HH en liep snel weer weg. Bleek achteraf goed bedoeld want bij de 2e poging was er een geschenk bij. 

Daarna konden zij op weg waarbij onderweg de wereldproblemen en datgene waarover wij niets kunnen zeggen werd doorgenomen. Dan werkt bevrijdend tijdens de wandeling hebben de HH inmiddels vastgesteld. Zodoende kon bij Maarn de A12 aan de overige gebruikers worden teruggegeven en parkeerde HF bijzonder fraai bij een gele bus, een omkleedbank en diverse kevers.

Daarna gingen zij op pad, waarbij het apparaat van HH eerst niet wenste te doen waarvoor het toch bedoeld is, n.l. de route aangeven al navigerend. Maar uiteindelijk gaf het zich gewonnen en daar gingen zij. Omdat de route niet geverifieerd was hoefden de HH ook geen paspoort de laten zien.

Al direct kwamen wij op de plek die hiervoor reeds werd aangeduid dus met de blik naar links kon het snel verder en stonden de HH voor de eerste maar zeker niet het laatste keuzemoment van deze middag. HF kent inmiddels de voorliefde van HH inzake met de klok mee dus als zodanig was dit geen verrassing.

Een kort stuk van herkenning maar daarna werden de HH niet verifieerbaar. Dat bleek ook voor HH op te gaan zoals net gezegd. Keuvelend over van alles maar met name ook weer niet werden de kilometers gevreten. We hebben een eer hoog te houden dus als het maar boven de 5 wordt. 

Nauwelijks niet in de natuur deze wandeling en erg mooi. Het is bijna of de moeder van de natuur wil laten zien wat zij in huis heeft en gelooft ons, dat is heel veel.  Dat paarden hier hun eigen wandelpaden en speeltuinen hebben bleek alras. Niettemin als je een dergelijk edel dier hebt en niet de juiste connecties met en van Grunsven kun je hier terecht.

Stevig verder wandelend bereik je dan rond 13u een bank en wat voor een. Water moest erbij komen maar zeker ook brood. Op die manier werkt de benenmotor eigenlijk vanzelf. Natuurlijk zijn goede schoenen onontbeerlijk maar die hebben de HH allang. Een alleraardigst tafereel bood het uitzicht op een ander eetgezelschap (van hier zullen we maar zeggen) waarbij damesmeisjes de overhand hadden en de jongere heer zich over het inklapbare meubilair mocht  ontfermen. Wij konden niet anders dan vriendelijk toekijken en natuurlijk minstens even vriendelijk tot ziens zeggen toen men verder moest. Wij dachten er wat van en besloten ook verder te gaan. Overigens is deze plek erg geliefd onder bevriende stellen (m+v) want als je ergens hormonen kwijt kunt is het wel hier en niet op de eilanden.

Hoewel we ons steevast aan de route wensten te houden brak hier een moment van ongehoorzaamheid aan. Maar goed ook, anders waren de mooiste momenten ons maar ook u bespaard gebleven en wie wil dat nou wel?

Een merengebied met bijna geen water, wildlife zover als we maar wilden kijken en een ruime weg terug kwamen op ons pad. Gelukkig was het hier even wat minder zonnig anders hadden wij deze etappen ongetwijfeld minder makkelijk op papier gezet. Weet je van volhouden dan zou je weer kunnen lunchen op het bekende bankjes complex maar de HH besloten verder te gaan. Hierna wordt het verwarrend omdat de landgoederen heel snel van naam wisselen. Tevens werd een damesmeisje in de strijd geworpen om de HH van de route af te laten geraken met het idee van een medische keuring en dergelijke. Wij trapten er 1> niet in en 2> gewoon verder. Ook de grafheuvel lieten wij met rust.

Dan kom je onvermijdelijk langs een toeterclub waarbij zij die de toeter nog niet goed kunnen bedienen worden verplicht de tonen buiten het pand uit te proberen.

Hoe dan ook, wij keken met uitzondering van HH, niet naar het raadsel en vervolgden onze weg naar mogelijke horeca en warempel, die was er.

3 weizen, een Duveltje en warme hapjes (ja ook met dit weer). Daarna gas erop en naar huis alwaar de damesmeisjes alweer staan of zitten te popelen om de verhalen aan te horen.

Misschien tot volgende keer en anders fijne vaccinatie!

Overigens deden wij deze: https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/8820791/wandelroute/leersumse-veld