maandag 8 april 2019

Groene Heeren Wissel 12: typisch grensgevalletje

Eerst even dit. Het is de beide HH opgevallen dat als zij aan het wandelen zijn zij op dat moment niet thuis zijn. Toeval of niet, het is dus wel waar.
Aangezien het leven soms flitsend kan zijn, met alle hectiek die daar zo bij past hebben wij gekozen, wederom inderdaad, voor traagheid in de wandeling. Geheel volgens onze specificaties zijn dergelijke aanduidingen ook op het www te vinden.
Het slachtoffer voor deze vrijdag bepaalden wij op:

https://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/trage-tocht-zoomland/17349/

Hiertoe kwam HH aan bij HF. Aldaar deden de buren meer dan hun best om de residentie van HF onder te stoffen met een fijnmazigheid van een witte stof. Nadat genoemde heren erop werden aangesproken probeerde men zich vrij te praten door middel van een raadsel wat een mop bleek. 6 kwakken tegen een en toch werd er gelachen.
Afijn, daarna toch echt op pad, voor deze van ca 18 km.
Wij blijven enthousiast over sommige wegen-uitbreidingen, waaronder ook die naar Bergen op Zoom. Daar aangekomen gingen wij naar de locatie alwaar ten huize van sommigen een glimlach voor kan worden verwacht. Hoe dan ook, wij bleven ok. Schoenen werden snel verwisseld en HF bepaalde de route omloping. Zodoende was de verwachting gerechtvaardigd dat we hier ook weer gaan uitkomen.
En daar gingen zij, een eerste deel was bekend, maar daarna werd het divers en nieuw. HF was nog voorzien van een echte jas, HH durfde de uitdaging met de temperatuur wel aan en had slechts een fleece. De ontmoeting met de oudere heer die inspectie van parkeerplaatsen deed en daar onze hulp bij nodig had werd zeker gewaardeerd. Denk nu echter niet dat alle foto's scheef zijn, dat heeft slechts te maken met de ingebouwde traagheid.
Enfin, na het afschepen van een dergelijk heerschap werd een voortzetting gedaan die ons wederom van gebaande wegen afhield. Nooit geweten maar wel vermoed dat het voortdurend bezoeken van bepaalde locaties tot zoveel vreugde kan leiden. Paarden begroetten ons ook met een al dan niet geveinsde traagheid maar niettemin straalden zij wel een gepast geluk uit. Wij kunnen ons dat in hun plaats wel voorstellen zodra je als paard de HH ziet aankomen. Dan weet je gewoon dat deze dag niet meer beter zal worden. Doorwandelen levert uiteindelijk ook zandverstuivingen op met hierbij aanwezig een zitbank, maar ook bruikbaar om de hammetjes/broodjes op te peuzelen. Water daarbij is onontbeerlijk. De aandrang tot afwatering was bij HH aanwezig en hij zocht een plek op die hiervoor al meerdere keren voor dit doel was benut. Beste damesmeisjes, neemt toch uw rommel mede en deponeer deze bij de uitvoerig aanwezige prullenbakken. Het maakt de natuur er nog plezanter van.
Tja, vennetjes, verborgen water maar ook zichtbare versies werden aangereikt.
De hele route is nagenoeg onverhard, dus dat deel is goed geregeld. Dat betekent wel dat het met de nodige omzichtigheid dient te gebeuren alwaar de schoenen worden neergezet. Oppassen geblazen dus. Naast bossen, meren e.d. kregen wij ook heide voorgeschoteld. Een mooi voorbeeld hebben wij speciaal voor u online gezet.

Bijna aan het einde werden wij een mechaniek gewaar wat enige tijd heeft gekost om hier de achterliggende gedachte uit te pluizen. Maar toen wij dit eenmaal doorhadden kon HH dit aan u demonstreren.
Probeer dit thuis echter niet zelf te doen, de HH kunnen onmogelijk hiervoor aansprakelijk worden gesteld en wellicht gaat het toch serieus au doen.

Nadat de wandeling ondanks de kortheid en de langzame constante van de HH (voor de geïnteresseerden: 4,33 km per uur) kwamen wij dan toch weer ook uit bij ons begin punt. Wij zochten aldaar een plek in de zon, hoewel deze niet alleen met de HH verstoppertje deed, zodat niet de hele tijd van bakkende zonnestralen kon worden genoten. Maar daarover is nu genoeg gezegd.
Bieren deden wij van La Trappe, waarvan die donkere wel bevielen. Hierbij werd geserveerd een borrelgarnituur met diversen, waarvan met smaak werd genoten.
Rechts van ons werd door een oudere dame en aanschuifheer diverse plekken van het terras uitgeprobeerd. Ten einde raad werd door de heer in kwestie uit pure wanhoop gezegd dat " dit de laatste keer zou zijn ". Waarvan akte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten