
HF had een route doorgezonden naar HH maar hierbij aangegeven dat hij het meer dan leuk vond dat HH de hele mail niet zou lezen zodat dit meer dan een verrassing zou zijn. Aldus en zo voort.
HF trad aan bij huize HH en trof daar zowel de vrouwe van HH aan maar ook de jongste telg. Aldus was het me daar een drukte van belang zodat een lang verblijf aldaar niet tot de mogelijkheden zou behoren. Weg en "far from here" was het motto en aldus en zodanig werd uitgevoerd.
Voor we het onszelf goed bewusten waren daar binnen door routes richting honger en dorst. Stoppen en parkeren behoorde zeker tot de mogelijkheden. Niettemin was het omkleed ritueel zeker niet zonder blauwbekken, want eenmaal buiten de Renault was zeker sprake van koude en de hierbij horende niet al te hoge temperatuur.
Niettemin werden er geruste beslissingen genomen inzake welke omloop en waarom. Daarom het dorp uit en direct de wind en de koude vol op en in het gezicht. Grappig maar op een bepaalde manier ook weer niet.

Langs gebouwen waarvan sommigen aldus en zeker niet zonder onderhoud werd vrij plotsklaps Molenschot bereikt, getooid in een wel zeer speciale wijze van molenversiering. Hulde voor zoveel nonsens die aldus geen indruk maakte. Het plein waar werkelijk iedereen zou wensen te verzamelen maar er zich blijkbaar niet toe kan aanzetten gaf de mogelijkheid voor HH om oude zaken weg te gooien en zeker niet lukraak foto's te verzamelen van de omgeving.
Natuurlijk was er discussie inzake wie wat waar en met name waarom maar ook in dit geval liep het goed af. Door kon het eindelijk en werd na enige vertraging de bosrijke omgeving breikt die men alhier aanduidde met o.a boswachterij Dorst. Wij zagen "ze" niet maar wellicht heeft u meer geluk.
Ach, wat kunnen wij over de bossen veel vertellen. Bomen, grazers achter hiervoor bedoelde afzetting, etc.
Sommige camping bewoners willen van hun chalet af en laten dit duidelijk merken. Dat hier in de omgeving met scherp wordt geoefend is al direct duidelijk. Dat men de helikopter eerst een half uur laat warmlopen voor een vluchtje van 5 minuten geeft geen pas en slaat daarom nergens op. Foei.
De bossen gaven ons mooie en soms verre gezichten. Het knapperde onder de voetzolen en dat gaf ons een aangenaam gevoel. Natuurlijk zijn er bomen en is er wildlife alleen liet men zich niet zien.
Een prettig stel op lange stelten wilde bewijs van wintersport. Als zodanig maar met behoud van onze kwaliteit zorgden de HH op gepaste en aangename wijze voor 2 foto's waarop men elders het bewijs kon leveren.
Rijen is prachtig en zo ook de kerk en de aanbieding met dames ondergoed. Niet te lang blijven is hier van belang.

Dan maar weer verder, want de tijd dringt. Meertjes, soms bevroren. Ook schuilplaatsen voor vleermuizen die we dan ook niet zagen werden gepasseerd.
Het laatste stuk kende eigen inbreng en hierdoor werd er een laatste fraaie openheid getroffen en kon de wandeling worden afgerond op ca 20 km.
Moe maar voldaan werd een omkering in schoeisel gerealiseerd en ving de thuisreis aan door middel van een aanvang.


Gelukkig kregen wij meer tijd voor de beslissing over te happen zaken zodat een garnituur (x 2) werd besteld, want per stuk slechts 6 stuks.
Jammie, Weizen en Karmeliet, lekker hoor.
De terugreis gaf ons ontdooiende regen, maar dat deerde ons niet.
Want die van vandaag was maar weer eens een fraaie en die mooie witte wereld hebben we hier in NL niet zo vaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten