GHW 89: we mogen weer

Tja, wat mot je dan? Terrassen open, Corona nog lang niet bestreden,

maar wel mooi met de prik op zak!

Nou, net als anders, wandelen tot je broek van je reet zakt. Om die reden maar ook aanvullende pret momenten hadden de HH afgelopen kortstondig maar niettemin waardevol contact. Over die Stramproy gaat u nog veel lezen, maar niet vandaag.

Er was nog een wandeling blijven liggen en die werd voor heden en vandaag uit de kast gehaald en bekeken. Wat denkt u? Wij gaan deze doen.

Voor de thuisblijvers, het betreft deze:

https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/6750326/wandelroute/kindvriendelijke-dagtrip-trekpondje 

Vooraf 1: dat van dat trekpondje dien je serieus voor te bereiden

Vooraf 2: vandalen willen ze hier niet ontvangen

Met de auto is een van de ontberingen die vooraf de wandeling gaat. In dit geval werd de van Brienenoord 4 x overwonnen, dus hoezee voor zoveel daadkracht. Rond 10 u was HF bij HH en na een kort moment van vertwijfeling (wat gingen we ook alweer doen vandaag?) werd de rit gestart en gaf HF aan dat hij korte metten zou maken met de instructies en alsof het allemaal aar gewoon was zou hij parkeren in Rijsbergen. Nou, dat lukte. Direct voor de viskraam, dat zal ze leren.

Zoals een goed gastheer betaamt werd de richting bepaald door de mede-reiziger. In dit geval dus met de klok mee en zodoende kon vrijwel direct Rijsbergen worden verlaten, dat wij de heiligen van de achterzijde mochten bewonderen en ging het door een nieuwbouw wijk. Dat dit ten koste was gegaan van de route van de wandeling was tot daaraan toe, maar dat dit verderop weer het geval zou zijn was niet bekend. Overigens noemt met het hier landgoed Weerijs.

Niettemin vonden wij weer aansluiting bij de route, na onderweg een weer kippenhok aan keuvelende damesmeisjes te hebben gepasseerd. En wat volgde zullen wij zoveel mogelijk chronologisch aangeven.

Het trekpondje was er, dus wij naar de overzijden d.m.v. meegebrachte eigen spierkracht. Onderwijl was een opzichter dichterbij gekomen en die wilde ook naar de overzijde. Wij, niet de aller-beroerdsten, lieten de boot gaan zodat hij kon oversteken. Toen viel ons pas op dat verder wandelen niet toegestaan was. Dit kwam volgend genoemd persoon door vandalisme, vooral zij met honden. U hoort het de HH niet zeggen.

Gedwee kozen wij daarom de aftocht en trekpondden ons weer terug en vervolgden aldaar de wandeling. Niettemin bleek verderop dat deze wandeling het de HH niet zou toestaan ons aan alle regels te houden, Daarvoor was handmatig ingrijpen noodzakelijk en aldus geschiedde. Dit betekent ook dat wij niet teveel over dit deel van de etappe kunnen loslaten. Maar natte voeten en dat terwijl HH zich bevond in nieuwe schoenen kan worden gedeeld.

Zundert en Vincent.

Een ongemakkelijk combi vanwege het verdwenen oor. Maar je kunt er redelijk ontspannen doorheen wandelen. Voor ons was de horeca te vroeg, maar dat kan dagelijks verschillen natuurlijk. Het Wapen van Zundert bevindt zich aan de katerstraat, dat kan geen toeval zijn. Wij ontdekten hier zeer bijzondere bomen, die met name in hun vorm en dus uiting nadrukkelijk de contouren bepaalden.

Via de overwinning van enige hoogte werd Klein-Zundert bereikt, te alwaar wij een kijkje namen op het kerkhof en daarna ons plaats lieten nemen naast de frituur aangezien brood eten nu noodzakelijk was. Een vrouwpersoon dankte de HH vriendelijk voor het op haar auto passen en onder het genot van weggooien van leeg glaswerk (daar was een groot feest geweest constateerden de HH) werd smakelijk en nuttig de pauze besteed.

Het volgende deel van de route ging door enorme natuurgebieden, met aan het eind een kleine overlap. Landgoed Klein Zundertse Heide diende zich aan, met natuur, water en de hei die duidelijk nog op weersverbetering wachtte. Een niet nader te omschrijven Engels gebruik is om hier vliegtuigen te laten crashen. De HH hebben enige tijd het fenomeen bestudeerd maar tot een verklaring kwam het niet. Op enig moment werd een kapelletje bereikt en ook hier bleek weer dat het niet handig is om in een buurtschap te wonen want betaling wordt in dat geval afgedwongen.

Eenmaal terug in Rijsbergen waar zich nog een pracht van een castraat toestel bevindt werd de locale horeca bezocht in de opengestelde tuin. Aangezien de zon en de wolken vertoppertje speelde met de HH werd snel verkast naar een plekje uit de wind alwaar kon worden genoten van de bieren. De maaltijdbezorging kon beter maar het als compromis dienende kaasplateau werd zeker gewaardeerd. Bijgaand de noodzakelijke bewijsstukken aangaande kosten en levering.